‘Gratis drank, het zou verboden moeten worden’, zegt advocaat Van Stratum in zaal E op de derde verdieping van het gerechtsgebouw in Utrecht. Of zijn cliënt zonder gratis sterke drank het Preston Palace Hotel niet op stelten zou hebben gezet, is de vraag, want Mike (29) had op de 21ste juni van het vorige jaar niet alleen bacootjes naar binnen geklokt, maar er was ook GHB op de hotelkamer. En dat mixgoedje staat niet op het all-inclusive menu van het Twentse hotel.

Van ‘onbezorgd genieten’ in het Preston Palace Hotel kwam voor Mike en zijn date Chantal onder invloed van de drank en drugs op die eerste zomerdag niets terecht. ‘De avond begon leuk’, zegt Mike tegen politierechter Koenis, ‘maar toen ik in de badkamer was, klapte de deur van de douche uit elkaar. Overal lag glas en ik zat onder het bloed. Ik moest de schade betalen en we zijn door de beveiliging het hotel uitgezet. Ik stelde voor om in de auto te blijven zitten en de volgende dag naar huis te rijden, maar mevrouw sloeg helemaal door. Ze wilde weg en zelf rijden, terwijl ze veel drank en nog meer op had. Ze begon te slaan. Toen ben ik maar gaan rijden.’

Dat ‘rijden’ ontaardde rap in slingeren, aldus Mike. ‘Ik reed met een gangetje van 100 kilometer op een provinciale weg en uit het niets trekt ze aan het stuur en aan de handrem. Ik vlieg van de ene baan naar de andere baan en tussen bomen door. Ik heb de auto stilgezet en haar uit de auto gehaald. Ze trapte de spiegel eraf en mijn ruit eruit. Ik reed weg, maar het was 2 uur ‘s nachts en dan laat je een meisje niet alleen in het bos achter. Ik ben omgedraaid en ik heb haar opgepikt. “Ik breng je naar huis en daarna wil ik je nooit meer zien”, heb ik gezegd.’

Maar het ritueel herhaalt zich volgens Mike. ‘Ze trekt weer aan het stuur en aan de handrem. Toen had ik het helemaal gehad. Ik heb haar uit de auto geslingerd en haar spullen in de berm gegooid.’ Het tweetal is inmiddels in de buurt van Amersfoort en Chantal zoekt haar toevlucht bij een benzinestation, waar de politie zich over haar ontfermt. Als Mike aankomt in Den Haag, wacht de politie hem thuis op en neemt hem mee. Niks onbezorgd genieten in een hotel, maar brommen in een politiecel. ‘Ik stond er een beetje versteld van dat ze aangifte had gedaan, want de agressie kwam van beide kanten. Zij reageerde en ik reageerde daarop. Zo is het uit de hand gelopen. Ik heb haar nooit kwaad willen doen.’ Chantal beleefde de autorit geheel anders, memoreert politierechter Koenis. ‘Ze geeft toe dat ze kwaad was, maar zegt dat u verbaal en lichamelijk erg agressief werd. U sloeg en drukte een sigaret op haar been uit. U trok haar aan haar haren de auto uit en u hebt haar geslagen. Chantal zegt dat ze bang voor u was. ’

Mike heeft Chantal mishandeld door haar hardhandig uit de auto te sleuren, meent officier van justitie Van Zijl. ‘Mijnheer had op heel veel andere manieren kunnen reageren, hij had bijvoorbeeld zelf de politie kunnen bellen, maar dat is allemaal niet gebeurd. Mevrouw moet zich heel erg onveilig hebben gevoeld. Je weet niet waar je bent met iemand die je niet goed kent.’ Of hij ook een sigaret op haar been heeft gedrukt, kan de officier niet vaststellen. Wel is zeker dat hij Chantals telefoon en blazer heeft vernield. Mike heeft een historie van mishandeling, weet officier Van Zijl. In 2016 kreeg de Hagenaar een voorwaardelijke gevangenisstraf van 6 weken voor bedreiging. Hij zou die straf nu moeten uitzitten. Voor het mishandelen van Chantal en het vernielen van haar spullen, verdient Mike volgens de officier een werkstraf van 120 uur en een voorwaardelijke celstraf van een 1 week.

Chantal had meer gedronken dan zijn cliënt en ook GHB gebruikt. ‘Zij heeft zich niet onbetuigd gelaten’, meent advocaat Van Stratum. ‘Dat wil niet zeggen dat mijn cliënt niets te verwijten valt, maar wél dat mevrouw niet het zielige slachtoffertje was.’ Mike heeft in een reflex gehandeld en haar niet opzettelijk mishandeld. ‘Er is geen letsel aangetoond. Hij heeft haar geduwd en haar aan haar haren getrokken om haar uit auto te krijgen omdat ze als een beest tekeerging.’ Mike heeft Chantals telefoon uit de auto gegooid, maar wel in het gras, aldus de raadsman. ‘Het toestel was niet kapot, alleen het schermpje. En dat schermpje was al kapot.’ Kortom: geen mishandeling en geen vernieling. Als de politierechter het daar niet mee eens is en Mike veroordeelt, dan zou ze hem zeker niet 6 weken naar de gevangenis moeten sturen. ‘Want dan is hij zijn baan en zijn woning kwijt’.

Dat Mike Chantal in haar gezicht heeft gestompt en opzettelijk een sigaret op haar been heeft uitgedrukt, is niet bewezen, vindt ook de politierechter. ‘Daarvan spreek ik u vrij. Wat ik wél bewezen vind, is dat u mevrouw aan haar haren en aan haar armen uit de auto hebt getrokken. Dat levert een mishandeling op. Ik geloof zeker dat u beiden een aandeel hebt gehad in de ruzie, maar u had anders moeten handelen.’ Mike heeft ook Chantals telefoon en blazer beschadigd, aldus de politierechter. Voor de mishandeling en de beschadiging krijgt Mike een taakstraf van 80 uur en 1 week voorwaardelijke gevangenisstraf. Voor de kapotte telefoon en de blazer moet Mike verder 150 euro aan schadevergoeding betalen. En de gevangenisstraf van 6 weken die hem boven het hoofd hing als hij zich weer zou misdragen? Die zet de rechter om in een taakstraf van 84 uur, ‘omdat ik wel zie dat het voor u van groot belang is dat u uw baan kunt houden’.