Rex eet zoals een jonge herder pleegt te doen en moet ook naar de dierenarts. Anniek stuurt Karlijn een rekening, die ze weigert te betalen. Als Karlijn Anniek eind 2020 meldt dat ze naar Nederland wil komen om Rex mee te nemen, gaat het helemaal mis. Anniek wil dat Karlijn eerst de gemaakte kosten vergoedt, uiteindelijk meer dan 10.000 euro. Daar peinst Karlijn niet over; ze vindt 5.000 euro redelijk. De ruzie loopt zo hoog op dat ze allebei een advocaat in de arm nemen. En dan beland je al snel bij de rechter.

De voorzieningenrechter zetelt vanochtend niet in het gerechtsgebouw, maar in het provinciehuis van Flevoland. Het is een drukte van belang in de commissiekamer van de Staten. Anniek heeft veel sympathisanten die vinden dat Rex bij háár thuishoort. Rex hoort in Tel Aviv thuis, vindt Karlijns advocate Knoef. ‘Kern is het eigendomsrecht van Rex. Het is altijd voor iedereen duidelijk geweest dat Rex tijdelijk zou worden opgevangen. Karlijn heeft Rex samen met haar kinderen in 2018 uitgekozen en ze zijn dol op hem. Het is ook niet zo dat zij en haar moeder niet goed voor hem hebben gezorgd. Moeder kon wel degelijk voor Rex zorgen totdat ze een psychose kreeg. Het beeld wordt geschetst van een verwaarloosde, niet opgevoede en agressieve hond. Dat zeggen buurtbewoners en de dierenarts, die allemaal bevriend zijn met de wederpartij.’

Anniek gebruikt de onenigheid over de kosten van de opvang als excuus om Rex te kunnen houden, aldus Karlijns advocate. ‘Er is geen prijs afgesproken over de opvang van Rex. Nota’s heeft Karlijn nooit ontvangen. De wederpartij vordert 25 euro per dag, maar dat is een absurd hoog bedrag. De kosten worden onnodig opgevoerd. Hoe hoger de kosten, hoe hoger de kans dat Rex kan blijven, zo wordt geredeneerd. Een vergoeding van 17,50 per dag euro is meer dan redelijk. Dat bedrag wil Karlijn ook betalen, waarna ze Rex kan meenemen naar Israël.’

Karlijns moeder kon helemaal niet voor Rex zorgen, betoogt Annieks advocaat De Vries. En dat kon Karlijn weten. ‘De hond was vuil en ondervoed toen de politie en de dierenarts in augustus 2020 langskwamen. Rex woog 28 kilo, terwijl hij tussen de 35 en 38 kilo had moeten wegen.’ Door het land te verlaten en Rex bij haar moeder ‘te dumpen’, heeft Karlijn het welzijn van Rex in gevaar gebracht en daarmee haar eigendomsrecht verspeeld, vindt Annieks advocaat. Anniek heeft Rex als res derelicta (een zaak die geen eigenaar meer heeft) op verzoek van de bezorgde dierenarts in bezit genomen. Daarmee heeft ‘Anniek Rex gered’, aldus advocaat De Vries. ‘Rex is gecastreerd en heeft een training bij de school voor agressieve honden gevolgd. Hij maakt lange wandelingen en wordt heropgevoed.’

Anniek stuurt Karlijn in het najaar van 2020 een rekening. ‘En daarna valt de communicatie stil.’ De kosten blijven maar oplopen. ‘En mevrouw begint Anniek vanuit Israël telefonisch te stalken. Op Facebook laat mevrouw zich lasterlijk uit over de dierenarts. Ze doet aangifte tegen de dierenarts en dient een tuchtklacht in. En ze stuurt een incassobureau op Anniek af met een verzonnen vordering van 5.000 euro.’ Karlijns gedrag leidt tot 1 conclusie: Rex mag niet terug naar Karlijn. Advocaat De Vries: ‘Mevrouw zegt dat ze Rex mist en doet sentimenteel, maar ze heeft hem eerst achtergelaten en verwaarloosd en vervolgens anderhalf jaar niets ondernomen. Bovendien heeft ze de kosten van de verzorging en behandeling niet betaald.’

Die kosten belopen volgens advocaat De Vries inmiddels meer dan 14.000 euro, en dat is helemaal niet omdat Anniek de hond wil houden. Rex heeft meer dan 14 maanden thuis bij haar gebivakkeerd, à 25 euro per dag. En dat is een redelijk bedrag voor thuisopvang, vindt de advocaat. Maar Karlijn hoeft niet te betalen als ze formeel afstand doet van Rex. ‘Mevrouw kan een andere hond in Israël kopen. Dan heeft ze ook niet het probleem van het importeren van een hond uit Nederland. Rex neem je niet zomaar in de handbagage mee.’ Als de voorzieningenrechter tóch vindt dat Rex terug moet naar Karlijn, dan zal Anniek daaraan met ‘pijn in haar hart’ meewerken, maar niet nadat Karlijn een voorschot van 10.000 euro heeft betaald. Bovendien wil Anniek dat Karlijn stopt met de laster.

‘Hoe is de situatie nu?’, vraagt voorzieningenrechter Van Wegen aan Karlijn. ‘Ik woon met mijn 4 kinderen en echtgenoot in Israël’, antwoordt Karlijn. ‘En waarom bent u hier?’ ‘Vanwege deze zitting en vanwege Rex.’ De rechter: ‘Stel, ik vind dat de hond naar u terug moet, hoe gaat dat dan?’ Karlijn: ‘Dan vlieg ik onmiddellijk terug naar Nederland. Ik heb een dierenarts in Weesp die mij wil helpen om Rex mee te nemen. De kinderen vragen de hele dag: “Mamma, wanneer komt Rex terug?” Ik heb een hondenuitlaatservice in Tel Aviv. Ik kan goed voor hem zorgen.’ De rechter: ‘Mevrouw heeft aangegeven: ik zou de hond willen houden en dan laten we het daarbij. Is dat bespreekbaar? Karlijn: ‘Nee, dat is niet bespreekbaar.’

Het wordt een centenkwestie, want over de vraag wie het baasje van Rex is, is de rechter wel duidelijk. ‘Ik ga er voorshands vanuit dat mevrouw geen afstand heeft gedaan van de hond en dat zij dus de eigenaar is. De hond moet daarom in beginsel terug, met dien verstande dat er wel wordt betaald.’ De ene partij wil dat van eind augustus 2019 tot de dag van de zitting 25 euro per dag wordt betaald, de andere partij wil tot begin dit jaar per dag 17,50 euro betalen. De rechter daarover: ‘Uitgangspunt is voor mij is de 17,50 euro die mevrouw wil betalen. Dat bedrag lijkt mij gangbaar. Alleen moet ik wel kijken over welke periode betaald moet worden. Ziet u mogelijkheden om eruit te komen of wilt u dat ik de knoop doorhak?’

Anniek en Karlijn zijn het over 1 ding eens: ze gaan er niet uitkomen. En dus bepaalt de voorzieningenrechter 2 weken later het lot van Rex. Hij is nog steeds van Karlijn, vindt de rechter. ‘De hond moet daarom worden teruggegeven.’ Maar dan moet Karlijn wel de verblijfskosten (17,50 euro x 447 opvangdagen = 7.822,50 euro) en de nota van de dierenarts (533,15 euro) voor haar rekening nemen. Als Karlijn dan ook nog 17,50 euro per opvangdag vanaf de dag van het kort geding overmaakt, dient Anniek de witte herder binnen 2 dagen af te leveren bij Karlijn.

* Dit zijn niet hun echte namen.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.