Henk (53)* uit Lelystad kan dat op 1 november 2017 niet. Zijn 12-jarige dochter Amber* appt al langer met een 15-jarige schoolgenoot en maakt (seksueel getinte) afspraakjes. ‘Ze gingen naar de speeltuin; er gebeurde van alles. Ze rommelt met jongens. En daar hou ik niet van’, zegt Henk tegen politierechter Kees van de Streek in zaal F van het gerechtsgebouw in Lelystad. Henk zet zwaar geschut in: als Amber niet stopt met dat geapp, dan knipt hij haar haar af. Als hij een paar dagen later merkt dat zijn dochter haar eigen plan trekt en doorappt, slaan bij Henk ‘de stoppen door’. Hij slaat zijn dochter in de huiskamer zeker 5 keer in het gezicht. En zoals ‘beloofd’ knipt hij Ambers haar af. ‘Het stomste wat ik ooit heb gedaan’, zegt Henk tegen politierechter Van de Streek. Dat had hij ook al tegen de politie gezegd, die dezelfde dag poolshoogte was komen nemen. Niet omdat Amber 112 had gebeld, maar omdat Henk dat had gedaan. ‘Want u wilde dat die jongen zou worden aangepakt, hè?’, merkt de politierechter op. Maar in plaats van het schoolvriendje, nemen de agenten Hénk mee naar het politiebureau. Hij mag er zelfs overnachten.

Henk zegt zich niet te herinneren dat hij zijn dochter in blinde woede heeft geslagen. ‘Maar als zij zegt dat het zo is, dan is het zo. Hoe komt ze anders aan dat rode en dikke gezicht.’ Amber zit op de bank te huilen als de politieagenten binnenkomen. Ze zien dat ze is geslagen. ‘Ik vind het stom wat er is gebeurd. Stom van mijzelf, want ik had het anders moeten doen met die jongens, en stom dat mijn vader mij heeft geslagen. Het is nog nooit eerder gebeurd. Het was de eerste keer’, zegt Amber tegen de agenten. Om ervoor te zorgen dat het bij die ene keer blijft, maakt Henk via de huisarts een afspraak bij het centrum voor ambulante forensische geestelijke gezondheidszorg De Waag in Almere. ‘Ik moet weten waar die woede-uitbarsting vandaan kwam. Ik ben weleens boos, maar niet zo dat ik niet meer weet wat er is gebeurd. De behandeling is inmiddels begonnen’. Om berouw te tonen, heeft Henk ook zijn snor half afgeknipt.

De reclassering is zeer te spreken over Henks inspanningen bij De Waag. In een rapportage melden ze dat hij enorm is geschrokken van zijn woede-uitbarsting en dat het thuis in Lelystad veilig is. De reclassering schat de kans dat het weer misgaat laag in en adviseert daarom een deels voorwaardelijke werkstraf. Een onbegrijpelijk advies, meent officier van justitie Lieke Renckens. Hoewel Amber geen aangifte heeft gedaan, heeft het OM niet voor niets besloten om haar vader ambtshalve te vervolgen. ‘De mishandeling verliep planmatig. Mijnheer sloeg zijn dochter en knipte haar haar af. Ze moest vernederd worden en lelijk zijn voor jongens.’ Officier Renckens vervolgt: ‘Tegenover de politie schoof mijnheer alle schuld in de schoenen van zijn dochter. De reclassering heeft daar geen last van, maar ik maak mij wel zorgen om haar lichamelijke en geestelijke welzijn. Het gedrag dat Amber heeft laten zien, is heel normaal in de pubertijd. Ze ontdekt het andere geslacht en verkent haar grenzen. Maar in plaats van zijn dochter te helpen bij het stellen van de seksuele grenzen, vernedert hij haar. Hij knipt haar hoofdhaar af. Amber moet aan iedereen uitleggen wat er is gebeurd.’

Henk was nota bene verbolgen dat de agenten meenden dat híj de boosdoener was en niet het vriendje van Amber. ‘Dat gaat er bij mij niet in. Dan mis je een moreel kompas’, meent de officier. En zonder dat kompas wordt het volgens justitie Renckens penibel voor Amber in het ouderlijk huis. ‘Want ze zit nog wel een paar jaar in de puberteit. Ze zal vaker niet naar haar ouders luisteren en haar eigen pad kiezen. Dat gebeurt gewoon in een gezin.’ Voor de planmatigheid van de mishandeling en de vernedering van Amber zou Henk volgens de officier van justitie een onvoorwaardelijke taakstraf van 120 uur moeten krijgen, minus de 8 uur die hij in de politiecel heeft doorgebracht. Omdat Henk in haar ogen een moreel kompas ontbeert en nieuwe escalatie op de loer ligt, vindt officier Renckens daarbij een voorwaardelijke gevangenisstraf van 2 weken als stok achter de deur op zijn plaats.

Ja, Amber is mishandeld en vernederd, ‘maar ik kijk toch anders dan de officier van justitie naar de manier waarop u hiermee bent omgegaan’, zegt politierechter Van de Streek tegen Henk. ‘In het reclasseringsrapport lees ik wat er voor positiefs na die mishandeling met u en uw gezin is gebeurd. In tegenstelling tot de officier van justitie, houd ik daar wel rekening mee bij de straf die ik u ga opleggen. De gezinssituatie lijkt er beter op geworden. Ik vind het ook positief dat u zich laat behandelen. Ik denk dat u daarmee de consequentie van uw gedrag hebt aanvaard. Ik ga het anders doen dan de officier voorstelt. Ik leg u een geheel voorwaardelijke werkstraf op van 80 uur, met een proeftijd van 2 jaar.’

* Om redenen van privacy gefingeerde voornamen