Een deel van de zaken gaat over de oorsprong van een scheepslading biodiesel die van Barcelona naar Rotterdam is vervoerd. De biodiesel is in Rotterdam aangegeven als van Indonesische oorsprong, terwijl de douane vindt dat deze van oorsprong uit de Verenigde Staten is. Voor biodiesel met oorsprong Verenigde Staten moeten hogere rechten worden betaald. Het verwijt van de douane is dat het tankopslagbedrijf in Rotterdam, de eigenaar van de biodiesel, het zusterbedrijf van de eigenaar van de biodiesel en de verkoper van de biodiesel de oorsprongspapieren bij de zending hebben gewisseld of daaraan hebben meegewerkt. 

In het andere deel van de zaken zouden zendingen biodiesel aan het douanetoezicht zijn onttrokken door deze uit het douane-entrepot uit te slaan zonder de rechten bij invoer te betalen. Het gaat om 30 zendingen biodiesel, die in Rotterdam zijn overgeheveld in schepen, treinen en vrachtauto's, met diverse bestemmingen binnen de Europese Unie. 

De eigenaar van de biodiesel en de opdrachtgever wordt medewerking aan die onttrekking verweten. De betrokken partijen stellen dat wat ze deden mocht, omdat de biodiesel met niet-EU-status mocht worden geswapt (verwisseld) met biodiesel waarvoor wel al rechten waren betaald, of waarvoor geen rechten betaald hoefden te worden. Die biodiesel had dan al EU-status. De toepasselijke douaneregels voor gezamenlijk opslaan in het douane-entrepot zouden dit mogelijk maken.

Het tankopslagbedrijf had een vergunning voor een douane-entrepot met de faciliteit voor gezamenlijke opslag. Dat betekent dat biodiesel met de EU-status samen kan worden opgeslagen en kan worden gemengd met biodiesel met de niet-EU-status. De vraag is of de gezamenlijke opslag per tank geldt of voor alle tanks tezamen. Alle aangesproken partijen bepleitten dat de gezamenlijke opslag geldt voor alle tanks tezamen.

De rechtbank is het in de zaken over de oorsprong met de douane eens dat de oorsprong van de biodiesel de Verenigde Staten is. De douanewetgeving biedt geen ruimte om goederen van oorsprong uit de Verenigde Staten in het vrije verkeer te brengen alsof zij uit Indonesië komen. De rechtbank verklaart de beroepen toch gegrond, omdat de douane tijdens het beroep voor een klein deel van de biodiesel heeft aangenomen dat dit toch Indonesische biodiesel kan zijn. Voor dit deel kan de navordering niet in stand blijven. De rechtbank vindt ook dat de douane de betrokkenheid van de verkoper van de biodiesel bij de wisseling van de oorsprongspapieren niet aannemelijk heeft gemaakt. De rechtbank herroept de hele navordering aan deze verkoper.

De rechtbank verklaart de beroepen in de zaak over de gezamenlijke opslag ongegrond. De rechtbank is van oordeel dat de vergunning voor gezamenlijke opslag van EU en niet-EU biodiesel geldt per tank. Dat betekent dat er geen grotere hoeveelheid EU-biodiesel zonder betaling van rechten uit één tank kan worden uitgeslagen dan op dat moment in die tank aanwezig is. Het standpunt van de betrokken partijen dat aan de douaneregels werd voldaan zolang er maar in totaal minder niet-EU biodiesel uit het tankpark werd uitgeslagen dan EU-biodiesel in alle tanks tezamen was opgeslagen, is daarom niet juist.