De man en de vrouw zijn veroordeeld voor een poging tot doodslag, diefstallen met geweld en bedreiging met geweld en afpersingen in woningen, ontvoeringen en zware mishandeling. Daarnaast heeft de man in dezelfde periode nog een aantal ernstige strafbare feiten gepleegd waarbij de vrouw wel aanwezig maar niet betrokken was. Het gaat om nog een poging tot doodslag, een ontvoering, een diefstal met geweld, een mishandeling en een poging tot afpersing. Een jaar hiervoor heeft de man zich schuldig gemaakt aan verboden vuurwapenbezit.
Door de dader is meermalen een ernstige, diepe en soms ook vernederende inbreuk gemaakt op zowel de lichamelijke als de geestelijke integriteit van de slachtoffers. Behandeling van de opgelopen trauma’s en ervaren angsten is een jaar later nog steeds aan de orde en zal voor een aantal slachtoffers ook in de toekomst nog plaats moeten vinden. 

De man is in het verleden meermalen voor geweldsdelicten veroordeeld waarbij twee maal de maatregel Plaatsing in een Inrichting voor Jeugdigen is opgelegd. De man heeft doelbewust geen medewerking willen verlenen aan het onderzoek in het Pieter Baan Centrum. De rechtbank heeft daardoor geen inzicht gekregen in zijn persoonlijkheid en een eventuele verklaring voor zijn strafbaar handelen. Bovendien is het door zijn weigering onmogelijk om hem tbs op te leggen met als doel het beperken van herhaling in de toekomst. Volgens de rechtbank is daardoor het voorkomen van herhaling alleen mogelijk  door het opleggen van een lange gevangenisstraf. Ook uit het oogpunt van vergelding acht de rechtbank een gevangenisstraf van 16 jaar, gelijk aan de eis van de officier van justitie passend.

Het onderzoek in het Pieter Baan Centrum leidt tot de conclusie dat de vrouw volledig toerekeningsvatbaar was tijdens het plegen van de strafbare feiten. De rechtbank acht uit oogpunt van vergelding voor het plegen van deze hoeveelheid gewelddadige strafbare feiten en ook .ter beperking van herhaling, een gevangenisstraf van 12 jaar passend. Deze straf is lager dan door de officier van justitie is geëist, omdat de rechtbank uitgaat van minder strafbare feiten dan de officier van justitie. Bovendien doet de straf zoals geëist, onvoldoende recht aan het verschil tussen verdachte en haar medeverdachte. De rechtbank houdt daarbij rekening met respectievelijk aandeel in de geweldshandelingen, mede gelet op blanco strafblad van de vrouw.