De verdachten van 25 jaar uit ’s-Hertogenbosch deden zich voor als potentiële kopers van een auto. De eigenaar van de auto reed met beide mannen mee om de auto te laten overschrijven op naam van een van de verdachten. Onderweg pakte een van de verdachten de autopapieren uit de jaszak van de eigenaar. Ook werd hij gedwongen zijn telefoon af te geven. Een van de verdachten dreigde de man neer te steken als hij niet zou meewerken. Vervolgens reden de verdachten met de eigenaar nog in de auto, tegen zijn wil in, van Eindhoven naar Utrecht. Nadat de tenaamstelling van de auto was gewijzigd, is de man in Utrecht achtergelaten.

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank in het nadeel van de verdachten onder meer meegewogen dat zij puur uit winstbejag handelden en zij zich niets aantrokken van de belangen van het slachtoffer. In het voordeel van de verdachten weegt de rechtbank onder meer mee dat uit de verklaring van het slachtoffer blijkt dat hij er nauwelijks blijvende gevolgen aan heeft overgehouden. Ook weegt mee dat de verdachten spijt hebben betuigd en nog jong zijn. De verdachten hebben nog een toekomst voor zich en die wil de rechtbank niet doorkruisen met een langdurige onvoorwaardelijk gevangenisstraf.

Anders dan de officier van justitie stelt, gaat de rechtbank bij het vaststellen van de op te leggen straf, niet uit van de straffen die voor een overval op een woning worden opgelegd. De feiten zijn wel zo ernstig dat de rechtbank langdurige gevangenisstraffen op zijn plaats vindt. Vanwege de strafmatigende aspecten legt de rechtbank een groot gedeelte van die vrijheidsstraf in voorwaardelijke zin op. De rechtbank koppelt bij een van de verdachten ook bijzondere voorwaarden aan zijn proeftijd van 2 jaar om te voorkomen dat hij opnieuw in de fout gaat. Zo moet hij onder meer meewerken aan een traject dat is gericht op werk/opleiding en zich houden aan de voorschriften van de reclassering.