De toeslagenaffaire kwam bij een gastouderbureau in Eindhoven aan het licht. Vanwege vermoedens over georganiseerde fraude werd van ongeveer driehonderd klanten de kinderopvangtoeslag in 2014 per direct stopgezet en ingevorderd. De advocaat diende namens de klanten een aantal klachten in tegen diverse medewerkers van het ministerie, de Belastingdienst en Toeslagen. Voordat een klachtencommissie een definitief advies kon geven om de klachten af te handelen, trok de advocaat haar klachten in.

Twee medewerkers van de Belastingdienst verzochten bij de minister van Financiën om openbaarmaking van een conceptrapport van de klachtencommissie over de werkwijze van de ambtenaren bij het onderzoek naar het gastouderbureau. Zij vinden dat iedereen mag lezen dat zij weinig fout hebben gedaan. De minister besloot in april 2023 dat de informatie deels openbaar zou worden gemaakt. De ambtenaren maakten bezwaar, omdat zij méér informatie openbaar wilden hebben. De minister gaf hen in april 2024 gelijk en wilde meer informatie delen. Daar is de advocaat het niet mee eens. Zij stapte daarom naar de rechter. Ook de ambtenaren deden dat; zij willen juist dat er nóg meer informatie openbaar gemaakt wordt. De twee ambtenaren verzoeken om óók openbaar te maken wat de reden is dat de advocaat haar klachten introk en willen meer inhoud van de correspondentie over klachten openbaar gemaakt zien worden.

Volgens de advocaat mag de minister kort gezegd een concept niet (deels) openbaar maken. Dit zou een verkeerde indruk kunnen wekken en mogelijk toekomstige klagers ervan weerhouden om klachten in te dienen.

De rechtbank oordeelt dat de minister het conceptadvies openbaar mag maken op de wijze zoals hij voornemens was. De minister hoeft dus niet meer, maar ook niet minder openbaar te maken. Het conceptadvies is aan te merken als een Wet open overheid-stuk (Woo). De minister moest de beoordeling maken of de informatie geheel of deels openbaar kon worden gemaakt. In dit geval mocht de minister – gelet op de kinderopvangtoeslagenaffaire – vinden dat het belang van openbaarheid zwaarder weegt dan haar eigen goed functioneren of de persoonlijke levenssfeer. Het risico dat toekomstige klagers geen klacht meer zullen indienen, is gelet op de uitzonderlijkheid van deze casus minder groot. Daarbij vindt de rechtbank van belang dat het concept er ook geen misverstand over laat bestaan wat de status is van het stuk, namelijk die van een concept en niet van een finaal oordeel. Bovendien is al veel publiekelijk bekend rondom de klachten waarbij de advocaat betrokken was. Ook hebben de beklaagden zelf geen bezwaar tegen openbaarmaking. De minister heeft dus juist gehandeld.