Een 33-jarige man uit Bergeijk was de onbetwiste leider van de organisatie. Hij had de touwtjes in handen en stuurde iedereen direct of indirect aan. Hij zorgde ervoor dat hij zelf buiten beeld van politie en justitie bleef door niet op productie- en overslaglocaties te komen en ook niet zelf met de op die locaties aanwezige telefoons te communiceren. Een andere verdachte liet hij als tussencontactpersoon fungeren. De verdachte wilde continu op de hoogte blijven over het reilen en zeilen van de labs en de hoeveelheden amfetamine die naar Nederland ingevoerd werden. Hij was het die bepaalde wanneer en waar er werd gewerkt. Ook regelde en betaalde hij de goederen en grondstoffen die gebruikt werden voor de drugsproductie.
De verdachte was trots op wat hij presteerde. Hij noemde zichzelf 'de prins van de Eindhovense onderwereld'. Ook zijn optreden tijdens de behandeling van zijn strafzaak bij de rechtbank past bij de positie die hij innam. Hij pakte het podium door zijn vriendin in een volle rechtszaal ten huwelijk te vragen. Dit is niet alleen ludiek, maar ook het gedrag van een trotse leider. Daarnaast bleef hij steeds zoeken naar nieuwe mogelijkheden en locaties. Zo was hij tot zijn aanhouding bezig met het opbouwen van een drugslab in Zonnebeke in België.
Als leider van de organisatie legt de rechtbank hem een gevangenisstraf op van 11 jaar.