De rechtbank acht de man schuldig aan doodslag. Uit onderzoek blijkt dat het slachtoffer rond 05.25 uur moet zijn aangekomen bij zijn pakhuis en dat de verdachte 14 minuten later met het voertuig van de man wegrijdt. De verdachte verklaarde dat hij zich niets kan herinneren van wat er die avond en nacht is voorgevallen. De rechtbank concludeert dat het niet anders kan zijn dan dat de verdachte de Bosschenaar om het leven heeft gebracht. Op het shirt van de verdachte zaten onder meer drie bloedsporen met dna van het slachtoffer. Verder zat er water op de broek van de verdachte dat zeer waarschijnlijk afkomstig is uit het deel van de Aa waar het slachtoffer lag. Ook werd onder de nagels van het slachtoffer celmateriaal van de verdachte gevonden.

De verdachte heeft het slachtoffer met veel geweld om het leven gebracht en diens lichaam in het water achtergelaten. Het slachtoffer moet volgens de rechtbank in doodsangst hebben verkeerd vanaf het moment dat hij werd overmeesterd en moet veel pijn hebben geleden. De verdachte heeft de nabestaanden onbeschrijfelijk veel leed aangedaan. Een lange celstraf zou voor dit misdrijf op zijn plaats zijn. Het blijkt echter dat bij de man sprake is van een ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens. De rechtbank neemt op basis van de rapporten van een psycholoog en psychiater over de verdachte aan dat de man bij plegen van het delict psychotisch was en beschouwt de man daarom als ontoerekeningsvatbaar. Dat betekent dat het delict hem juridisch niet worden toegerekend en de rechtbank alleen een strafrechtelijke maatregel kan opleggen. Omdat de rechtbank het noodzakelijk vindt dat de maatschappij maximaal wordt beschermd, krijgt de man tbs met dwangverpleging. Een lichtere maatregel, zoals door de verdediging gevraagd, geeft op dat punt volgens de rechtbank onvoldoende zekerheid.