De officier van justitie had een gevangenisstraf van 5 jaren geëist. Volgens de officier van justitie zou de verdachte in april jl. naar de woning van de vrouw zijn gegaan en haar hebben verkracht. De verdachte ontkent dit stellig. Hoewel er aanknopingspunten in het dossier zijn voor de veronderstelling dat de vrouw zich gedwongen voelde tot seksuele handelingen, is er volgens de rechtbank geen onomstotelijk bewijs dat de seks tegen haar zin was. Daarbij hecht de rechtbank er belang aan dat de verdachte naar haar woning is gegaan met de bedoeling van beiden om seks met elkaar te hebben. Dit blijkt uit gespreksopnames op de inbeslaggenomen telefoon van de verdachte. De twee spraken af hun relatie te beëindigen, maar die bewuste avond nog eens “goed” afscheid te nemen. Ook reageerde de vrouw richting hem dat ze bang was zwanger te raken. Ook daaruit maakt de rechtbank op dat het de bedoeling was dat ze seks met elkaar zouden hebben. De rechtbank heeft verder geen objectief bewijs om de beschuldiging te ondersteunen dat er sprake was van gedwongen seks. Daarom spreekt de rechtbank de verdachte vrij van verkrachting.
Er is wel voldoende bewijs dat de verdachte zijn ex-vriendin die nacht mishandelde door haar tegen het gezicht en lichaam te stompen, tegen haar benen te schoppen en een bierblikje in haar gezicht te gooien. Ook vindt de rechtbank bewezen dat de verdachte haar in maart met de dood bedreigde en op een ander moment met zware mishandeling.

De rechtbank vindt dit ernstige delicten en rekent het de verdachte zwaar aan dat hij de mishandeling pleegde in de woning van zijn ex-vriendin. Haar 2 jonge kinderen waren ook thuis en waren getuige van het geweld. De vrouw voelde zich zeer angstig en zag zich gedwongen in de vroege ochtend stiekem met haar kinderen haar huis te verlaten. Eén van de kinderen is door het huiselijk geweld getraumatiseerd en heeft psychologische hulp nodig. De rechtbank houdt er bij het bepalen van de straf verder rekening mee dat de verdachte eerder is veroordeeld voor soortgelijke delicten en dat hij in maart en april jl. in de termijn van een terbeschikkingstelling met voorwaarden liep. Daarom vindt de rechtbank een celstraf op z’n plaats voor de mishandeling en bedreigingen.

Vanwege de vrijspraak voor verkrachting komt de rechtbank tot een aanmerkelijk lagere straf dan geëist. De verdachte zat bij de behandeling van zijn strafzaak op 5 november jl. al 200 dagen in voorlopige hechtenis. Dit betekent dat hij op dat moment al langer in voorarrest zat dan de gevangenisstraf van 6 maanden die hij uiteindelijk opgelegd zou krijgen. Daarom heeft de rechtbank de voorlopige hechtenis van de verdachte na de zitting opgeheven. De rechtbank is zich ervan bewust dat de vrouw angst heeft voor de verdachte en legt daarom een 2-jarig contactverbod op. Ook mag hij die periode niet in de gemeente komen waar zij woont. Iedere keer dat de verdachte deze maatregel overtreedt, gaat hij 1 maand in hechtenis (met een maximum van 6 maanden).