De opgelegde straf is hoger dan de eis van de officier van justitie. Zij eiste een celstraf van 14 jaar tegen de man op basis van doodslag. De verdediging bepleitte vrijspraak. Voor de moeder vroeg de officier om vrijspraak voor de moord en doodslag, maar eiste dat de rechtbank de vrouw zou veroordelen tot 18 maanden celstraf voor het in hulpeloze toestand achterlaten van het slachtoffer.

Als strafverhogend weegt de rechtbank mee dat de man een onschuldig en weerloos kind van slechts veertien maanden oud  in haar eigen huis, in haar eigen kamertje heeft omgebracht. Daarnaast gaf hij geen openheid van zaken, waardoor nabestaanden met de waarom-vraag blijven zitten. Verder had de man een strafblad.

De man heeft in de nacht van 12 oktober 2017 het meisje op een bijzonder gewelddadige manier vermoord. Hij gebruikte extreem fysiek geweld en diende haar amfetamine toe. Er is zoveel letsel aan organen, hersenen en botten bij het slachtoffertje aangetroffen dat niet meer kan worden vastgesteld op welk moment welk letsel is ontstaan en waar zij precies aan is overleden. Na het toebrengen van het letsel heeft de man zich niet meer om Xaja bekommerd. Pas later in de ochtend belt hij 112.

De rechtbank stelt vast dat de moeder van Xaja geen letsel heeft toegebracht aan haar dochtertje. Er is geen bewijs dat zij die nacht wakker is geweest en bij Xaja was. Ook heeft zij haar niet in een hulpeloze toestand gebracht of achtergelaten. Wel vindt de rechtbank het vreemd dat zij een paar dagen eerder geen contact opnam met de huisarts omdat Xaja bloed spuugde. Achteraf bleek er geen medische noodzaak. Xaja knapte vanzelf weer op.

Nu de moeder geen blaam treft, is Maick S. de enige die Xaja om het leven kan hebben gebracht. In zijn geval oordeelt de rechtbank dat hij vanaf middernacht tot het moment dat de ambulancebroeders kwamen, tijd en gelegenheid had om Xaja het letsel toe te brengen en de amfetamine toe te dienen. Op basis van een getuigenis van de buurvrouw stelt de rechtbank vast dat hij rond 4 uur ’s nachts bij Xaja was en dat zij toen nog leefde. Zelf verklaarde hij wisselend over zijn aan- en afwezigheid in het appartement, zijn nachtelijke bezoek aan de overbuurvrouw, zijn amfetaminegebruik in het algemeen en die avond in het bijzonder en hoe hij Xaja aangetroffen zou hebben in haar bedje.

Hoewel de officier van justitie in deze zaak uitging van doodslag komt de rechtbank tot het zwaarste misdrijf; moord. De man was uit op de dood van de peuter en handelde bewust. Hij heeft voorafgaand of tussen de geweldshandelingen tijd gehad om na te denken over zijn daden en de gevolgen. Het geweld is namelijk op te delen in twee fases. Hij heeft de peuter extreem fysiek mishandeld en haar amfetamine toegediend. Hiervoor zijn meerdere (voorbereidende) handelingen en beslissingen nodig die elkaar opvolgen en de nodige tijd in beslag nemen.

Met de dood van Xaja heeft de man onnoemelijk veel en onherstelbaar leed toegebracht aan de nabestaanden. Ouders moeten verder zonder hun dochter, opa’s en oma’s moeten verder zonder hun kleindochter. Ter zitting hebben vader en de beide oma’s gebruik gemaakt van hun spreekrecht. De verklaringen die zij hebben voorgelezen illustreren het enorme verlies. De dood van Xaja heeft hun levens volledig ontwricht.

Het motief voor het doden van Xaja is tot op de dag van vandaag onbekend gebleven. Maick S. heeft in zijn wisselende verklaringen geen openheid van zaken gegeven. Tijdens de zittingen kwam dit aspect meermalen ter sprake. Hij heeft toen gezegd dat hij zou bekennen als hij het gedaan zou hebben. Deze belofte is hij niet nagekomen. Hij had alleen oog voor zijn eigen belang: het ongestraft wegkomen met de dood van Xaja. De nabestaanden zullen als gevolg hiervan met de waarom-vraag verder moeten leven. Zij zullen door het overlijden van Xaja nog lang leed ondervinden. Geen enkele straf zal recht doen aan dit verdriet.