De dames zetten hun auto’s aan de kant. Hoe lossen we dit op? De zussen zijn duidelijk in paniek. En daarmee wordt op de middenberm de kiem gelegd voor de eigenaardige oplichtingszaak die vandaag uitmondt in een zitting in zaal C van het gerechtsgebouw in Almelo. Want als we het Openbaar Ministerie mogen geloven, ziet Amira die middag en avond haar kans schoon en rijgt ze de ene leugen aan de andere, en zijn de zussen na een paar dagen 16.700 euro lichter.

Amira ontkent dat ze de zussen heeft opgelicht. Alles verliep zoals afgesproken en de zussen wilden zélf dat de aanrijding onderhands werd afgehandeld, niet zij. ‘Ik stond al klaar met mijn schadeformulier, maar zij wilden de schade niet via de verzekering regelen’, zegt Amira tegen politierechter Gehring. Daarom spraken ze ook meteen die avond bij Amira thuis af. Ze was die middag bij een autogarage in Hengelo langs geweest om de schade te laten inspecteren. De reparatie zou 7.700 euro gaan kosten. ‘Hebt u daar een specificatie van?’, vraagt de politierechter. Die heeft Amira niet. ‘Maar ze vonden die 7.700 euro prima. Ze hebben er ook voor getekend. Als ik ze had willen oplichten, dan zou ik dat geld cash hebben willen hebben, maar ik wilde dat ze het zouden overmaken.’ ‘Zij zeggen dat u hen onder druk hebt gezet door te vertellen dat ze niet verzekerd waren en dat ze daarvoor een zware boete zouden krijgen en op een zwarte lijst zouden komen’, vervolgt politierechter Gehring. ‘Dat is onwaar’, reageert Amira verbolgen. ‘Zij zeiden zélf dat de auto niet verzekerd was. Ze hadden problemen met hun vader en moeder. Daarom wilden ze het niet met een schadeformulier afhandelen.’

Een zus maakt die avond 7.700 euro over naar Amira. ‘Maar dan begrijp ik niet waarom rond middernacht nog eens 6.800 euro naar u wordt overgemaakt. En een dag later maken ze nog eens 2.200 euro over. Dat zijn enorme bedragen’, vervolgt de Almelose politierechter. Waar die bedragen vandaan kwamen? Amira: ‘Ik had gebeld met letselschadejuristen in Hengelo, die mij adviseerden om 9.000 euro te vragen omdat ik door de aanrijding pijn aan mijn nek had en zeker 3 maanden niet zou kunnen werken.’ De politierechter: ‘Zij zeggen dat ze de laatste 2 bedragen hebben overgemaakt omdat u voor hen de boete voor het onverzekerd rijden op het politiebureau zou hebben betaald én had betaald om te voorkomen dat ze een taakstraf of een gevangenisstraf zouden krijgen.’ Amira: ‘Dat is niet waar.’ ‘Zij zeggen dat u ze in paniek had gebracht en dat ze daardoor deden wat u wilde.’ Amira: ‘Dat klopt niet. Ik heb ze voorgesteld om na te trekken of ze verzekerd waren. Dat hebben ze niet gedaan.’ De rechter: ‘Zij zeggen ook dat ze in paniek waren omdat uw vriend bij de politie zou werken.’ Amira: ‘Dat heb ik nooit gezegd.’

Als de zussen uiteindelijk te biecht gaan bij hun vader, krijgen ze te horen dat de auto keurig verzekerd is. Ze doen aangifte en de politie zoekt Amira thuis op. Ze nemen haar mee naar het politiebureau, waar ze 2 dagen vastzit. (Over wat ze bij de politie heeft verklaard is de rechter kort: ‘Dat is niet te volgen’.) De Citroën is nooit gerepareerd (‘ik wilde een andere auto nemen’), maar het geld is na het aflossen van schulden wel zo’n beetje op, bekent Amira. Dat is niet zo mooi, want de zussen willen het volle pond terug. ‘Ze voelen zich in de maling genomen’, zegt de rechter. Amira ‘Zij hebben mij gepusht. Ik heb niemand willen oplichten.’ Maar dat heeft ze wel gedaan, vindt officier van justitie Van Essen, die niet twijfelt aan de verklaringen van de 2 zussen. 9.000 euro letselschade? In de talloze app-gesprekken tussen Amira en de zussen komt dat woord niet 1 keer voor, aldus de officier van justitie. Wat haar betreft betaalt Amira alles terug, en krijgt ze ook een werkstraf van 140 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van 3 maanden.

‘Maak hier maar eens wat van’, verzucht Amira’s raadsman Oude Breuil. ‘Het is een gek verhaal en een vaag dossier. Maar kijk nou eens naar de app-gesprekken tussen de zusjes en mijn cliënte. Staat daar iets in over een boete die betaald moet worden? Zij zegt niet dat haar vriend bij de politie werkt, ze heeft het alleen over een politieauto die bij haar voor de deur staat. Duidelijk is wel dat de zusjes zeggen: wat er ook gebeurt, het moet buiten vader en moeder om. Daarop belt mijn cliënte een letselschadeadvocaat. Ze krijgt een heel vreemd advies, maar de vraag is: heeft ze daarmee de 2 zussen voor de gek gehouden? Waar is het oplichtingsmiddel?’ Volgens advocaat Oude Breuil is dat er niet. ‘Het is een raar verhaal, maar als ze het onderling zo hebben geregeld, dan hebben ze het zo geregeld. En als je mensen wilt oplichten, dan wil je toch per se contact geld? Dan laat je mensen toch ook niet bij je thuiskomen?’ Amira’s raadsman vindt dan ook dat ze vrijspraak verdient en dus recht houdt op het geld van de zussen.

Dat vindt politierechter Gehring niet. Van vrijspraak wil hij niet weten. Het bewijs – de aangifte, de bankafschriften, de app- en telefoongesprekken – is niet alleen wettig, maar ook overtuigend. De politierechter: 'U hebt de 2 dames toch echt voor de gek gehouden. Al hun spaargeld is opgegaan aan uw listige kunstgrepen. Dat is een heel ernstig feit. Het had niet misstaan als hier 3 rechters hadden gezeten. Ik geloof niet in een vooropgezet plan van uw kant, maar u bent wel véél te ver te gaan.' Amira moet niet alleen alles terugbetalen, de Almelose politierechter geeft haar ook een taakstraf van 140 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van 1 maand, met een proeftijd van 3 jaar. 

* Dit is niet haar echte naam.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.