Als de Rotterdamse agenten Ismail daarover aan de tand willen voelen, wordt hij onhebbelijk. ‘Ik praat niet met jou lesbo!’, roept hij uit. Ismail is beschonken. Er is geen land met hem te bezeilen. Er moet een politiebusje aan te pas komen om hem naar het politiebureau te vervoeren. ‘Doe maar stoer, vieze vuile kanker lesbo’, roept Ismail, als hij worstelend en schoppend het busje in wordt gewerkt. Uiteindelijk dragen agenten Ismail in de woorden van de officier van justitie ‘horizontaal de politiecel binnen’.

Vanochtend wordt Ismail door 2 politieagenten rechtop de Oude Maaszaal van het gerechtsgebouw in Dordrecht binnengebracht. Alle verdachten die uit de gevangenis naar de rechtbank moeten komen, worden in busjes door het land gereden en onder politiebegeleiding naar de rechtszaal gebracht. Ismail komt uit Alphen aan den Rijn, waar hij nu bijna 1 week vastzit. Hij heeft een eerder opgelegde taakstraf niet uitgevoerd. Morgen staat Ismail weer op straat; maar misschien ook niet. Hij staat namelijk niet alleen voor politierechter Mentink vanwege belediging van de agenten en verzet bij zijn aanhouding (de dronkenschap, het ongeldige rijbewijs en de autoverzekering volgen later), maar ook omdat er nog 2 voorwaardelijke gevangenisstraffen uit 2016 en 2017 openstaan: 1 van 5 maanden en 1 van 2 maanden.

‘Weet u nog wat er is gebeurd?’, vraagt politierechter Evelien Mentink. ‘Niet echt’, antwoordt Ismail. ‘Ik had gedronken, maar ik moest van de agenten wel wegrijden van de taxistandplaats en de auto op een andere plek parkeren. Daarna werd ik aangehouden.’ Waarom hij op die 30ste december van het vorige jaar nu zo boos werd op de 2 agenten en zich verzette tegen zijn aanhouding, weet hij ook niet meer. ‘Maar volgens mij werkte ik wel mee’. De politie denkt daar anders over. Zij rept van een worstelpartij om de forse Ismail in de politiebus te krijgen; en van een Ismail die het busje schopt en tiert. Ismail wilde de politie na zijn aanhouding niets vertellen over zijn privéleven. ‘Wilt u nu wel wat zeggen?’, vraagt politierechter Mentink. ‘Ik heb geen baan’, zegt hij. ‘Hebt u een uitkering?’ ‘Nee’. ‘Waar woont u”? ‘Bij mijn broer’. Ismail heeft geen werk en geen uitkering, maar wel een strafblad van 15 kantjes. Hij heeft vorig jaar 6 maanden in de cel gezeten voor een diefstal; 2 maanden staan nog op de lat. ‘Dan is het niet zo handig om dronken achter het stuur te gaan zitten’, oppert de politierechter. ‘Waarom deed u dat?’ Geen reactie.

Het lijdt geen enkele twijfel dat Ismail de agente heeft beledigd en zich ook tegen zijn aanhouding heeft verzet, meent officier van justitie Michiel Hes. Waarom Ismail zich zo gedroeg, is hem een raadsel. ‘U staat verkeerd geparkeerd; de politieagenten controleren u. Dan blijkt dat uw rijbewijs is ingenomen en dat de auto niet verzekerd is. In plaats van te accepteren dat je daarop wordt aangesproken en gewoon je verlies nemen, wordt u recalcitrant: de agenten hebben het misdaan. Het is de omgekeerde wereld. U was erg kinderachtig.’ De officier was eigenlijk van plan om een geldboete te eisen, maar daar komt hij op terug. ‘U hebt geen werk, maar wel schulden’. Een taakstraf mag hij niet eisen, want Ismail heeft een paar jaar geleden al een taakstraf gehad voor het beledigen van de politie. Blijft een gevangenisstraf van 1 week over. Omdat Ismail in 2 proeftijden loopt en tóch weer over de schreef is gegaan, zou hij voor 1 proeftijd een taakstraf van 120 uur moeten krijgen en moet die van 5 maanden met 1 jaar worden verlengd.

Ismail heeft de politieagenten beledigd. Daar heeft hij een handje van, weet raadsman Victor Kuijpers. ‘Maar mijn cliënt was dronken. Hoewel dat niet betekent dat hij niet strafbaar is, denk ik wel u dat er rekening mee moet houden.’ Over de vermeende weerspannigheid wil Kuijpers wel iets zeggen: ‘De politie heeft opgeschreven dat het zo is gegaan, en wat de politie zegt is waar. Daar valt misschien wat voor te zeggen, maar volgens mijn cliënt is het toch anders gegaan. Hij werd eerder door de mannelijke agent uitgedaagd dan dat hij zelf de confrontatie zocht. Dát was de aanleiding van de ellende, ook in de politiebus.’ En daarom moet Ismail worden vrijgesproken van weerspannigheid bij zijn aanhouding. Over de proeftijden kan advocaat Kuijpers kort zijn: die draaien om een wapenzaak en diefstal en heling en hebben niets te maken met belediging en weerspannigheid. De rechter doet er daarom verstandig aan om beide proeftijden met 1 jaar te verlengen.

Advocaat Kuijpers mag twijfelen aan het woord van de 2 agenten, politierechter Mentink doet dat niet. Belediging en weerspannigheid worden doorgaans afgedaan met een geldboete, ‘want het zijn rottige feiten. Maar u hebt geen geld en dan ligt een geldboete niet zo voor de hand’, aldus de politierechter. Omdat Ismail wettelijk geen taakstraf mag krijgen, legt politierechter Mentink hem een gevangenisstraf van 1 week op. ‘Maar belangrijker voor u is denk ik dat er nog 2 proeftijden lopen. Dat zijn grote zaken, van een hele andere orde’, aldus politierechter Mentink. ‘De officier van justitie zegt: proeftijd is proeftijd, die kun je altijd omzetten in een taakstraf. Ik vind dat voor nu een te grote stap. Ik wil dat u de knop omzet. In beide zaken verleng ik daarom de proeftijd met 1 jaar. Dat heeft het voordeel dat u er nú geen last van hebt, maar het is ook een waarschuwing. Het betekent namelijk dat de rechter een volgende keer waarschijnlijk zal zeggen: nu is het genoeg geweest.’