Het gerechtshof is van oordeel dat de rechtbank terecht heeft veroordeeld voor het plegen van ontucht met alle zeven slachtoffers.
In hoger beroep is verdachte door een andere psychiater en andere psycholoog opnieuw onderzocht. Zij hebben beiden geadviseerd de verdachte te laten behandelen als bijzondere voorwaarde bij een voorwaardelijke straf, in plaats van een terbeschikkingstelling met voorwaarden. Deze behandeling zou buiten een kliniek kunnen plaatsvinden, een zogenoemde ambulante behandeling. De deskundigen zijn van mening dat het gevaar laag is dat verdachte op korte termijn opnieuw ontucht pleegt.
Het hof is het hiermee eens. Geen van de deskundigen die aan de rechtbank en het hof hebben gerapporteerd, heeft vastgesteld dat bij verdachte sprake is van pedofilie. Inmiddels heeft de verdachte zich in de gevangenis vrijwillig onder behandeling gesteld. Het hof hecht waarde aan de adviezen van de deskundigen die hem het meest recent hebben onderzocht. Het hof ziet geen aanwijzingen dat verdachte zich zal onttrekken aan een behandeling als een bijzondere voorwaarde bij een voorwaardelijke straf. Het hof is van oordeel dat een ambulante behandeling van verdachte in het kader van deze bijzondere voorwaarden volstaat om gevaar op herhaling van ontucht te beperken. Daarbij legt het hof een langere proeftijd op dan gebruikelijk. Dat betekent dat verdachte vijf jaar lang kan worden behandeld en begeleid.
Het hof veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 26 maanden, waarvan tien maanden voorwaardelijk.