De schutter en zijn handlanger Willem P. zijn in 2014 tot gevangenisstraffen van respectievelijk 15 en 20 jaar veroordeeld. De schutter verklaarde dat de schoonfamilie van Elzinga de opdrachtgever was. Willem P. beriep zich op zijn zwijgrecht. Hij bood zichzelf, nadat hij definitief was veroordeeld, echter aan bij het Openbaar Ministerie als kroongetuige. Willem P. verklaarde toen eveneens dat Elzinga’s vriendin Monique H., haar broer Marcel H. en hun moeder Jacoba van der L. de opdracht hadden gegeven en dat Johan L. daarbij betrokken was. Hij overhandigde daarbij een telefoon met sms-berichten tussen hem en Marcel H., waaruit dit zou blijken. De rechtbank veroordeelde in december 2022 de drie familieleden tot een celstraf van 20 jaar. Johan L. kreeg een gevangenisstraf van 7 jaar.

Marcel H. onderhield contact met Willem P. en zorgde ervoor dat Willem P. en de schutter beschikten over alle benodigde informatie. Marcel H. gaf de huurmoordenaars ook vuurwapens. Monique H. had een initiërende rol, door gegevens over het uiterlijk en de kleding van Jan Elzinga te verstrekken. Ook zorgde ze voor het geld waarmee de huurmoordenaars betaald zijn. Hun moeder Jacoba van der L. had ook een initiërende en coördinerende rol. Zij onderhield het contact tussen Monique H. en Marcel H. Verder heeft zij het vuurwapen waarmee Jan Elzinga is doodgeschoten, betaald. Ook heeft ze direct na de moord geld veiliggesteld uit het huis van Jan Elzinga en haar dochter. Met dit geld zijn de huurmoordenaars betaald. Johan L. was degene die Marcel H. en Willem P. met elkaar in contact bracht, wetende dat Marcel H. een huurmoordenaar zocht en over een vuurwapen beschikte.

Willem P. heeft op grond van de ‘kroongetuigedeal’ 30% strafvermindering gekregen in ruil voor zijn volledige medewerking aan het onderzoek. Nadat Monique H., Marcel H., Jacoba van der L. en Johan L. aangehouden waren, bleek bij nader onderzoek dat de sms-berichten die Willem P. had verstrekt, deels door hemzelf gefabriceerd waren en dat hij daarover had gelogen. Willem P. werd hiervoor in 2023 door de rechtbank veroordeeld voor meineed tot een celstraf van 1,5 jaar.

Het frauderen van Willem P. bleek uiteindelijk relatief eenvoudig vast te stellen. Het hof oordeelt dat de politie en het OM meer en beter onderzoek hadden moeten doen naar die berichten, voordat de rechter-commissaris om toestemming voor de kroongetuigedeal werd gevraagd. De deal is daarom onrechtmatig.

Maar de onrechtmatige kroongetuigedeal leidt niet tot niet-ontvankelijkheid van het OM. Er is volgens het hof geen sprake van een oneerlijk proces. De gevolgen van de fouten konden voldoende op een andere manier worden gecompenseerd. Wel vindt het hof dat gedeeltelijke bewijsuitsluiting en strafvermindering het gevolg moeten zijn van het onzorgvuldig, nalatig en onrechtmatig optreden van politie en justitie in het opsporingsonderzoek. Het hof sluit de verklaringen Willem P. tot zijn bekentenis over het frauderen, bij de rechtbank in oktober 2022, uit van het bewijs. Zijn verklaringen van na dat moment heeft het hof wel als bewijs gebruikt, maar met grote terughoudendheid.