Het paard was van medio 2010 tot begin 2014 gestald bij de manege. Volgens de eigenaresse hebben de manege en de ruiter het paard in die tijd blijvend letsel toegebracht aan zijn mond en flanken. Zij heeft de manege en de ruiter hiervoor aansprakelijk gesteld. Om meer duidelijkheid te krijgen over het ontstaan van het letsel, wees het hof in een eerder tussenarrest een deskundige aan. Ook heeft het hof in dat tussenarrest geoordeeld dat de eigenaresse geen recht heeft op vergoeding van waardevermindering van het paard omdat niet is aangetoond dat het paard door het blijvend letsel niet meer aan dressuurwedstrijden kon deelnemen. 

De deskundige heeft geen blijvend letsel aan de flanken geconstateerd, wel is sprake van blijvend letsel aan de mond dat ook de (paarden)tandarts had moeten opmerken. De deskundige heeft niet met zekerheid kunnen vaststellen hoe en wanneer het letsel aan de mond is ontstaan. Hoogstwaarschijnlijk is dat in de periode gebeurd dat het paard bij de manege was gestald. Er is geen verslaglegging meer geweest nadat de tandarts in december 2010 had geconstateerd dat het gebit van het paard ‘zeer slecht’ was. De conclusie van de tandarts had voor de manege extra aanleiding moeten zijn om de staat van het gebit te monitoren bij vervolgbehandelingen en de eigenaresse hiervan op de hoogte te brengen. Volgens de deskundige is het duidelijk dat als de medische verslaglegging ontbreekt, dat nadelig is geweest voor het paard. De deskundige heeft niet kunnen vaststellen dat het letsel door verkeerd berijden van het paard is veroorzaakt omdat het letsel ook het gevolg kan zijn van de anatomie van het paard in combinatie met de wedstrijdsport. 

Op grond van de overeenkomst was de manege gehouden het paard tweemaal per jaar door een tandarts te laten controleren, maar dat is niet (steeds) gebeurd. Het hof is van oordeel dat de manege de eigenaresse van het paard op de hoogte had moeten houden van de tandartscontroles en het aanwezige letsel dat dan zou zijn geconstateerd. Dat medische verslaglegging ontbreekt komt voor risico van de manege die over deze gegevens had moeten beschikken. Het hof gaat er vanuit dat het paard in het najaar 2012 dermate last had van open wonden in de mond, dat het daardoor op dat moment niet goed meer presteerde. De eigenaresse heeft dan ook terecht vanaf het najaar van 2012 de stallingsovereenkomst ontbonden. Daarom moet de manege haar ruim 9.000 euro terugbetalen, wat neerkomt op het verschil tussen een “gewone” manege en een duurdere manege voor dressuurpaarden. Ook moet de manege de proceskosten waaronder de deskundigenkosten van ruim 20.000 euro aan haar betalen.