De rechtbank leidt uit de Europese regelgeving af dat de voorwaarden die lidstaten stellen aan toegang van asielzoekers tot de arbeidsmarkt de daadwerkelijke toegang tot arbeidsmarkt moeten garanderen. De rechtbank legt daadwerkelijke toegang daarbij uit als effectieve toegang. Dat betekent dat de voorwaarden van de lidstaten er niet toe mogen leiden dat deze effectieve toegang onnodig wordt beperkt. En dat gebeurt nu wel met de 24-wekeneis in Nederland. De voorwaarde dat asielzoekers in een jaar niet meer dan 24 weken mogen werken, komt erop neer dat hen de toegang tot de arbeidsmarkt gedurende de overige 28 weken van het jaar onmogelijk wordt gemaakt. Zo’n volledige beperking van de toegang tot de arbeidsmarkt is in strijd met het doeltreffendheidsbeginsel van de Europese Unie. Omdat ze ook in strijd zijn met de Opvangrichtlijn en de Algemene wet bestuursrecht, vernietigt de rechtbank daarom de bestreden besluiten van het UWV over de Nigeriaanse asielzoeker.
Om ‘helderheid’ te krijgen, gaat het UWV in hoger beroep bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Die oordeelt eind november 2023 ook dat de 24-wekeneis in strijd is met het Europees recht. Hierop past het kabinet de regels voor asielzoekers aan. Zij mogen nu meer dan 24 weken per jaar werken als hun asielaanvraag minstens zes maanden in behandeling is.
