De mannen hebben samen plannen gemaakt, of voor een drugsdeal of voor een gewapende overval. Ze hadden allebei een pistool. Daarmee oefenden ze samen. De mannen zijn ook samen naar de Posbank gereden. In de auto hebben ze de veiligheidspallen van de pistolen omgezet. Toen Wiegmink na het hardlopen bij zijn auto terug kwam, zijn de mannen met schietklare pistolen uit hun auto gestapt en hebben zij op Wiegmink geschoten. Daarbij is hij ten minste 1 keer geraakt. Dit schot ging door het hart van Wiegmink, die vervolgens overleed. De rechtbank vindt dan ook bewezen dat de mannen Wiegmink samen hebben gedood. Na het neerschieten van Wiegmink hebben de mannen zijn lichaam in zijn auto gelegd. Zij zijn samen naar de bossen bij Erp gereden. Hier hebben zij de auto en het lichaam van Wiegmink in brand gestoken.

Over de reden waarom de mannen Alex Wiegmink hebben gedood, lopen de verklaringen uiteen.
De 56-jarige man verklaart dat zij de auto van Wiegmink wilden afnemen. Deze auto wilden de mannen gebruiken bij een gewapende overval. Nadat Wiegmink weigerde de sleutels af te geven en hij op hen af kwam, werd door beide mannen geschoten (het ‘carjacking’-scenario ). Daar tegenover staat het verhaal van de 44-jarige man dat Alex Wiegmink hen betrapte tijdens de voorbereiding van een drugsdeal. Zij hadden afgesproken dat zij geen getuigen zouden achterlaten (het ‘drugsdeal’-scenario). De rechtbank heeft geen objectief bewijs kunnen vinden voor 1 van deze 2 scenario’s. Toch vindt de rechtbank dat zij niet uit 1 van de 2 scenario’s hoeft te kiezen. Beide scenario’s leveren naar het oordeel van de rechtbank namelijk doodslag onder strafverzwarende omstandigheden op.

De mannen hebben Wiegmink ofwel gedood met het oogmerk om een ander strafbaar feit gemakkelijk te maken (‘carjacking’) ofwel gedood om zich in de heterdaadsituatie van het bezit van de auto dan wel van straffeloosheid te verzekeren (bij de carjacking dan wel de drugsdeal). Dit wordt gekwalificeerde doodslag genoemd of doodslag onder strafverzwarende omstandigheden. Door deze strafverzwarende omstandigheden is de maximum straf veel hoger dan voor doodslag. Deze strafverzwarende omstandigheden rechtvaardigen volgens de rechtbank een hogere gevangenisstraf dan de officier van justitie heeft geëist. Beide mannen hebben geen respect voor het leven van Wiegmink getoond maar ook niet voor zijn nabestaanden. Zij hebben door het lichaam van Wiegmink in brand te steken niet alleen de nabestaanden de kans ontnomen om afscheid te nemen, maar vervolgens ook bijna 14 jaar over de toedracht gezwegen.

De dood van Alex Wiegmink moet een niet te beschrijven verlies zijn geweest voor zijn vrouw, kinderen, familie en vrienden. Dit blijkt ook uit de slachtofferverklaringen, waaruit onder meer volgt dat de jongste zoon zijn vader bijna alleen uit verhalen kent die anderen aan hem hebben verteld. De kinderen hebben hun vader een groot deel van hun jeugd moeten missen en zij missen hem nu nog. Verder ging er veel verhalen rondom de – wat in de loop der jaren is gaan heten – ‘Posbankmoord’ rond en werd zelfs mevrouw Wiegmink verdacht, wat voor haar verschrikkelijk moet zijn geweest. Tot slot maakt de rechtbank bij het opleggen van de straf in tegenstelling tot de officier van justitie wel verschil tussen de 2 mannen. Juist in deze zaak wordt duidelijk hoe belangrijk het kan zijn dat een verdachte verantwoordelijkheid neemt voor zijn daden. De rechtbank houdt er bij de 56-jarige man rekening mee dat hij zichzelf bij de politie heeft gemeld en een bekentenis heeft afgelegd. De 56-jarige man had geen strafblad voor hij dit feit beging.

Voor de 44-jarige man werkt strafverzwarend dat hij de wapens heeft geregeld. Op zijn initiatief hebben de mannen geoefend met de pistolen en zijn de veiligheidspallen van de pistolen omgezet. Verder is de man voor 20 januari 2003 diverse keren voor strafbare feiten veroordeeld. De rechtbank vindt gevangenisstraffen voor de duur van 14 en 16 jaar passend. Tot slot moeten de mannen aan de nabestaanden van Alex Wiegmink een schadevergoeding betalen.