Vanmiddag is voor Henk (58)* in de Grote Beekzaal in het Arnhemse gerechtsgebouw evenwel 2 uur ingeruimd. Er staat namelijk nogal wat op het (straf)menu. Raadsman Vahl bladert door 2 volle ordners. Politierechter Ritzer doet alles digitaal. De tenlastelegging mag er ook wezen. 'Het is een hele rits', weet officier van justitie Kuster.

Henks lijvige dossier draait om de huiselijke perikelen die voorafgingen aan en voortduurden na het uiteenvallen van zijn huwelijk met Karin*, begin 2020. Het huwelijk begaf het nadat hun 13-jarige dochter had verteld dat vader Henk haar onzedelijk had betast. 'Ik wist van niets. Ik kreeg een klap tegen mijn hoofd', zegt Henk tegen de Gelderse politierechter, als deze zijn daaropvolgende stalkgedrag en vermeende bedreigingen in herinnering brengt. Stalken? Hij wilde Karin alleen maar vertellen dat hij van haar hield en hij wilde de kinderen zien. 'Dat was mij ook beloofd.' Bedreigen? 'Dat heb ik nooit gedaan.' Henk heeft in ieder geval wél zijn dochter onzedelijk betast, oordeelde de meervoudige kamer in Arnhem 1 week voor deze zitting bij de politierechter. De rechtbank gaf hem een gevangenisstraf van 12 maanden, waarvan 6 maanden voorwaardelijk. 'Ik ben veroordeeld voor iets wat ik niet heb gedaan', zegt Henk.

'Hij wilde mij terug, anders zou hij een einde aan zijn leven maken. Alles was volgens hem de schuld van onze dochter. Hij hackte haar Facebookaccount. Hij dreigde een gasfles door het raam te gooien. Hij stond plotseling bij ons in het steegje, hij belde aan. Hij fietste in de buurt rond en was bij de school. Vanaf juli 2020 begon hij ook heel veel te bellen', leest politierechter Ritzer Karins woorden voor uit het dossier. 'En dat terwijl u in april een stopgesprek met de politie had, en een paar maanden later wéér. Hoe zit dat, in uw beleving?' Henk: 'Ik heb haar nooit willen stalken. Veilig Thuis zei dat ik de kinderen kon zien; tot op de dag vandaag heb ik ze niet meer gezien. Ik weet niets meer. Zijn het wel mijn kinderen, vraag ik mij dan af.' De rechter: 'U zegt dat u haar niet wilde stalken, maar op 16 juli belt u 43 keer, op 18 juli 49 keer. U probeert heel veel keer contact op te nemen, terwijl de politie u had gezegd daarmee op te houden.' 'Ik weet het niet meer, maar ik heb haar nooit kwaad willen doen', reageert Henk.

Henk krijgt in juli 2020 een contactverbod. 'Volgens de politie neemt u toch weer contact op', zegt de politierechter. 'Nee', mompelt Henk. 'Staat mij helemaal niet bij.' Het contactverbod loopt eind december 2020 af, en Henk begint weer, 'terwijl uw ex-partner herhaaldelijk had gezegd dat ze geen contact meer wilde.' Op 18 april 2021 volgt een nieuwe gedragsaanwijzing, die Henk wederom negeert. Hij mailt, belt, rijdt volgens de officier van justitie door de straat en stuurt Karin bloemen. De rechter: 'Waarom? U bent dan al meerdere keren aangehouden. Uw ex-partner wilde geen contact.' Henk: 'Dat heeft ze nooit tegen mij gezegd.' De rechter: 'Waarom doet ze dan steeds aangifte?' Henk: 'Dat weet ik niet. We hebben 15 jaar in liefde geleefd, en dat wordt zomaar afgekapt. Waarom zo?'

Henk zegt dat hij Karin en de kinderen geen kwaad wilde doen, maar volgens de officier van justitie heeft hij in een telefoongesprek gezegd dat ze 'met z'n allen zouden hemelen' als hij de kinderen niet zou krijgen. In een ander telefoongesprek voegde hij Karin toe: “Mag ik je strot doorsnijden." Dat eerste heeft hij helemaal niet gezegd, en dat tweede ook niet. 'Ik heb het geluidsfragment gehoord', merkt raadsman Vahl op. 'Mijn cliënt heeft op dat moment heel duidelijk heel veel gedronken. Het is gesprek is eigenlijk onverstaanbaar. Volgens mij zegt mijn cliënt: “Moet ik me strot doorsnijden en moet ik mijzelf opblazen?" Zijn vrouw zegt dan: “Dat moet je niet doen." Waarop mijn cliënt zegt: “Dat doe ik wel." Het OM vindt dit telefoongesprek kennelijk erg belangrijk. Dan is het toch van de zotte dat het niet in het dossier zit?'

We zijn ruim een uur verder. De reclassering schrijft dat ze geen hoogte krijgt van Henk en een behandeling niet ziet zitten. Een psycholoog heeft geschreven dat Henk egocentrisch overkomt, een 'pathologische, bijna ziekelijke indruk' maakt en onbetrouwbaar is. Officier van justitie Kuster gelooft ook niets van Henks woorden. Alle feiten (belaging/stalking, bedreiging, negeren van een gedragsaanwijzing/contactverbod) vindt ze bewezen. De officier: 'Mijnheer heeft zijn ex-partner lange tijd belaagd. De kinderen werden erbij betrokken. Hij heeft mevrouw ook bedreigd. Hij heeft de gedragsaanwijzingen meerdere keren overtreden. Hij is aangehouden geweest en er zijn stopgesprekken gevoerd, maar hij ging gewoon door. Omdat de verdachte geen inzicht lijkt te hebben in zijn handelen, kan een behandeling ook niet worden opgezet.' Een straf is de enige remedie, maar dat kan geen taakstraf zijn, vindt de officier. Zij eist een gevangenisstraf van 6 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk, minus de 18 dagen die Henk heeft vastgezeten, en een contact- en locatieverbod van 4 jaar.

Henk was eind 2019 geen leuke vader, dronk veel en was 'best vervelend' in huis, maar hij heeft nooit geweld gebruikt, zegt raadsman Vahl. 'Zit hier iemand die erop uit was om zijn ex-vrouw het leven zuur te maken, of hebben we te maken met een wanhopige vader die een lawine van ellende over zich heen kreeg?' Raadsman Vahl kiest voor het laatste. 'Verdriet en  onbegrip stonden voorop. Waarom gelooft mijn vrouw mij niet als ik zeg dat ik niets heb gedaan met onze dochter?' Henk heeft zijn ex ook nooit bedreigd, aldus de raadsman. En de belaging? 'Mijn cliënt was het spoor bijster, maar er was geen opzet om in te breken in de persoonlijke levenssfeer van zijn ex-vrouw of om haar vrees aan te jagen. Hij schold niet, hij was niet onguur.' Zeker, Henk liep zijn ex een paar keer tegen het lijf, maar dat was toeval. Henk heeft zijn ex wel heel vaak gebeld, 'maar alleen het voeren van gesprekken, of dat proberen, is geen inbreuk op de persoonlijke levenssfeer.'

Henk had dus geen kwade bedoelingen, vindt advocaat Vahl. Dat zijn ex Henk niet op de WhatsApp blokkeerde, spreekt volgens de raadsman boekdelen. 'Als zij dat wél had gedaan en mijn cliënt was vervolgens met een ander nummer blijven doorgaan, dán hadden we een belagingszaak gehad.' Zijn ex deed volgens de raadsman ook alleen maar aangifte omdat de gezinsvoogd daarop aandrong. 'Mijn cliënt was onhandig, maar er was geen bedreigend contact. Hij had beter geen bloemen kunnen sturen, maar om daarvoor nu 3 maanden de cel in te gaan?' Als hij de zaak recht wil doen, dan zou de politierechter Henk 18 dagen (de dagen die hij heeft vastgezeten) celstraf moeten geven, met een paar maanden voorwaardelijk, 'als stok achter de deur.' Een contact- en locatieverbod van 2 jaar is volgens raadsman Vahl geen probleem. 'Mijn cliënt heeft de laatste 7 maanden laten zien dat hij geen contact meer zoekt.'

Politierechter Ritzer vindt met raadsman Vahl dat de 2 bedreigingen niet bewezen kunnen worden, maar Henk heeft zijn ex wel veelvuldig belaagd. 'Ik snap dat uw leven overhoop lag en dat u uw vrouw en kinderen wilde zien, maar als u na 2 stopgesprekken met de politie blijft doorgaan met het leggen van contact, waarop uw vrouw niet zat te wachten, dan maakt u opzettelijk en stelselmatig inbreuk op haar persoonlijke leven. En dat bleef u lang doen', aldus de Gelderse politierechter. Henk heeft ook bewust en opzettelijk de gedragsaanwijzingen overtreden. De politierechter legt Henk een gevangenisstraf op van 4 maanden, waarvan 3 maanden voorwaardelijk. Omdat hij al 18 dagen heeft gezeten, resteert een celstraf van 12 dagen. 'Ik snap dat dat vervelend is, maar u hebt ook wel heel vaak opzettelijk de gedragsaanwijzingen overtreden.' En Henk mag zijn ex en de kinderen 3 jaar lang niet opzoeken.

* Dit zijn niet hun echte namen.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.