In deze zaak wil een derde partij het bedrijf uitbreiden met een nieuwe ligboxenstal. Het college van Gedeputeerde Staten verleende hier in juni 2015 een vergunning voor. De eisers in deze zaak wonen op 130 meter van de nieuwe stal en vrezen dat hun woon- en leefklimaat zal worden aangetast door de uitbreiding van het agrarische bedrijf. De vraag die onder andere in deze zaak beantwoord moest worden is of de eisers wel in beroep bij de rechtbank mochten omdat ze niet aan de inspraakronde hadden meegedaan.

De rechtbank heeft in deze zaken voor het eerst het arrest van het Hof van Justitie van 21 januari 2021 (ECLI:EU:C:2021:7) uitgelegd en toegepast. Dit arrest heeft belangrijke gevolgen voor de toegang tot de rechter en gaat over het verdrag van Aarhus. De rechtbank maakt namelijk uit dat arrest op dat de vaste rechtspraak dat als een belanghebbende niet heeft meegedaan aan de inspraakronde deze niet in beroep kan komen bij de rechter, niet meer mag worden toegepast. Dit geldt wel alleen bij zaken die onder het verdrag van Aarhus vallen. Kort gezegd zijn dat zaken die gaan over milieu. Hoewel het arrest alleen betrekking heeft op non-gouvernementele organisaties (organisaties die werken aan het bevorderen van bijvoorbeeld milieubescherming, gezondheid of mensenrechten), trekt de rechtbank de lijn van het arrest ook door voor particulieren. Dat betekent dus dat de rechtbank bij beroepen tegen besluiten over milieuaangelegenheden belanghebbende ook in beroep zal ontvangen als ze niet aan de inspraakronde met een zienswijze hebben meegedaan. Daarmee wordt de toegang tot de rechter uitgebreid.