Verdachte was vanaf 2001 enig bestuurder van SGL en de medeverdachte, zijn voormalige secretaresse, kreeg de rol van directrice bij onderaannemer Tara-manda. De twee brachten zichzelf vanaf 2005 steeds meer in een positie, waarin zij hun gang konden gaan met een groot deel van de gelden van SGL en Tara-manda.

Zo initieerde verdachte de aankoop van een manege en hij schafte namens SGL warmbloedpaarden aan, die niet door gehandicapten, maar door verdachte en zijn dochter werden bereden. Naast de paarden werden ook kosten voor paardrijlessen, concoursbegeleiding en het stallen, verzekeren en verzorgen van de paarden jarenlang door SGL en Tara manda betaald. Op deze manier verduisterde verdachte, deels samen met zijn vriendin, voor ongeveer 2 ton.

De door SGL/SZO gekochte villa’s in Arcen en Schinnen werden voor extreme bedragen verbouwd en ingericht voor privégebruik. Voor het bewonen van de villa in Schinnen, waar de oud-bestuurder en zijn vriendin ongeveer 6 jaar woonden, betaalde verdachte niets. Bij doorzoekingen werd voor een bedrag van ongeveer 70.000 euro aan kunstvoorwerpen van SGL gevonden. Verder kocht verdachte op rekening van SGL voor tienduizenden euro’s een fitnessband, dure horloges en een TV-/home cinema-set.

De zaak kwam aan het rollen na een anonieme tip van een oud-medewerker. Door een opzettelijk gebrekkige administratie, het niet-naleven van inkoopregels en het vervalsen van stukken kwam verdachte jarenlang met de fraude weg. Uit het dossier komt het beeld naar voren dat mensen die kritiek op verdachte hadden of hem tegenspraken, konden vertrekken. Anderen, zoals leden van de Raad van Toezicht van SGL, werd bewust informatie onthouden, zodat geen zicht bestond op wat er daadwerkelijk met de budgetten van SGL gebeurde. Mensen van wie verdachte iets gedaan wilde krijgen, werden met geld van SGL gefêteerd en verdachte liet ook zijn dochter meeprofiteren van de middelen die hij via SGL tot zijn beschikking had.

De medeverdachte had een minder grote rol dan verdachte. Toen de relatie serieus werd, was het fraudepatroon bij verdachte al zichtbaar. Zij liet het gebeuren en werkte op onderdelen actief mee. Bovendien profiteerde zij volop van het luxe leven dat verdachte met haar op deze manier kon voeren.

Verdachte heeft zich gedurende vijf jaar herhaaldelijk schuldig gemaakt aan verduistering en valsheid in geschrifte. Deels deed hij dit samen met de medeverdachte. Zij leidden op kosten van SGL een luxe leven. Verdachte deed de uitgaven met geld dat bestemd was voor AWBZ-zorg. Het betrof dus gemeenschapsgeld, bedoeld voor het bekostigen van zorg voor mensen die zorg nodig hebben. In totaal gaat het om een bedrag van meer dan 1,2 miljoen euro.

Een bestuurder van een stichting als SGL zou een voorbeeldfunctie moeten vervullen. Verdachte heeft echter gedurende een lange periode, bij herhaling en op ernstige wijze misbruik gemaakt van de positie waarin hij zich bevond. De rechtbank rekent dit verdachte zwaar aan. Ook het feit dat verdachten nooit verantwoordelijkheid hebben genomen voor hun handelen, laat de rechtbank in hun nadeel meewegen.

Bij de hoogte van de straf heeft de rechtbank gekeken naar de redelijke termijn van berechting. Deze termijn is overschreden, waardoor de rechtbank de gevangenisstraf voor verdachten met een aantal maanden vermindert. 
Rekening houdend met deze feiten en omstandigheden en met wat in vergelijkbare zaken doorgaans wordt opgelegd, legt de rechtbank aan verdachte een onvoorwaardelijke gevangenisstraf op van 30 maanden. De medeverdachte krijgt een onvoorwaardelijke gevangenisstraf van 8 maanden.

Op 2 oktober 2018 doet de rechtbank uitspraak over het bedrag dat als gevolg van de strafbare feiten aan verdachten zal worden ontnomen.

De volledige tekst van de vonnissen zal in de loop van de week via een link te lezen zijn.