Het plan voorziet erin dat de bestaande pluimveestallen worden gesloopt en worden vervangen door vijf nieuwe varkensstallen met buitenverblijven. Een zogenoemde ‘Livar-varkenshouderij’ houdt rekening met het natuurlijk gedrag en de leefomgeving van het varken en onderscheidt zich van een reguliere varkenshouderij doordat de varkens een buitenverblijf hebben.

Volgens de gemeente leidt het plan in vergelijking met de bestaande pluimveehouderij niet tot belangrijke gevolgen voor het milieu. Hoewel de gemeente erkent dat de geur als gevolg van de varkenshouderij flink zal toenemen in vergelijking met de pluimveehouderij, wordt volgens de gemeente wel aan de geldende normen voor geur voldaan. Daarom hoeft de initiatiefnemer geen zogenoemd ‘milieueffectrapport’ te maken.

Een gezondheidszorginstelling voor mensen met chronische aandoeningen, waaronder longziekten als COPD en astma, stelt dat de geurhinder fors zal toenemen wat leidt tot grote gezondheidsklachten bij de patiënten die gebaat zijn bij zuivere lucht. Longpatiënten zijn extra gevoelig voor geur en kleine veranderingen in de geuruitstoot kunnen voor hen grote, en zelfs fatale, gevolgen hebben. Volgens de zorginstelling zijn de gevolgen voor de gezondheid onvoldoende in de besluitvorming betrokken.

Dat laatste is naar het oordeel van de rechtbank het geval.

De rechtbank oordeelt dat geurhinder moet worden meegenomen bij de beoordeling of sprake is van belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu. Daarbij moet de extra hinder (of bijzondere gevoeligheid) die patiënten van de zorginstelling ondervinden van geur worden betrokken. Het betreft immers een gezondheidszorginstelling met een zeer specifieke doelgroep van kwetsbare patiënten die juist vanwege de kenmerken van de locatie (bos met zuivere lucht) daar is gevestigd. Dat betekent dat de gemeente nader onderzoek zal moeten doen naar de gevolgen van de varkenshouderij voor de gezondheid.