De vreemdelingen uit Algerije en Nigeria hadden allebei een tijdelijk verblijfsrecht in Oekraïne. Toen de oorlog uitbrak zijn ze naar Nederland gevlucht. Hier mochten ze op grond van de Europese Richtlijn Tijdelijke Bescherming tijdelijk verblijven en werken. In januari bepaalde de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State dat deze rechten op 4 maart zouden eindigen. De staatssecretaris heeft daarop brieven aan de derdelanders gestuurd, waarin staat dat zij tot 1 april in de gemeentelijke opvang mogen blijven. Ook gaf hij hen een ‘terugkeerbesluit’, wat inhoudt dat zij uiterlijk 1 april terug moeten keren naar hun land van herkomst. De mannen uit Algerije en Nigeria waren het hier niet mee eens en startten een procedure tegen de staatssecretaris.

Ze vechten de beslissing van de staatssecretaris aan omdat zij stellen dat dit terugkeerbesluit onterecht aan hen is opgelegd. Een terugkeerbesluit mag je enkel aan iemand opleggen als hij of zij onrechtmatig in Nederland verblijft. Maar volgens hen verblijven zij op basis van de Europese Richtlijn Tijdelijke Bescherming nog een jaar, dus tot 4 maart 2025, rechtmatig in Nederland. De vreemdelingenkamer is het hier niet mee eens en volgt het oordeel van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. Dit oordeel is begrijpelijk en de zaken die nu voorliggen geven geen aanleiding om daarvan af te wijken. Voor de groep waar de mannen onder vallen geldt de tijdelijke bescherming tot 4 maart 2024.   

De vreemdelingenkamer van de rechtbank Midden-Nederland constateert wel dat de staatssecretaris het terugkeerbesluit onzorgvuldig heeft voorbereid. Bij een terugkeerbesluit moet de vreemdeling in de gelegenheid worden gesteld om zijn of haar persoonlijke omstandigheden naar voren te brengen. Zo zijn er omstandigheden die het opleggen van een terugkeerbesluit in de weg kunnen staan, zoals een medische toestand van de vreemdeling die reizen onmogelijk maakt. Volgens de vreemdelingenkamer heeft de staatssecretaris de vreemdelingen onvoldoende de gelegenheid geboden om hun persoonlijke omstandigheden naar voren te brengen. Desondanks hoeven de terugkeerbesluiten niet vernietigd te worden. Op zitting zijn de mannen alsnog over de persoonlijke omstandigheden gehoord en heeft de staatssecretaris daarop kunnen reageren. Er is geen sprake van omstandigheden die maken dat de terugkeerbesluiten niet opgelegd hadden mogen worden.