De ‘neef’ heeft niet genoeg aan 1 paar gympen, hij wil 3 paar. Die koopt Alexander dus. Dat is dan 3.960 euro. Inmiddels staat Alexander goed op de bewakingscamera’s, de ‘neef’ dus niet. Na gedane zaken stapt Alexander in de witte Mercedes. De ‘neef’ is fideel: 1 paar Dior-gympen is voor Alexander. En hij krijgt een paar honderd euro voor de bewezen diensten.

De ‘neef’ hoeft niet op de kleintjes te letten; het is zijn geld toch niet. Dat is van een oudere dame uit Almere, die eerder op de dag in augustus door het tweetal is opgelicht en bestolen. Het lukt de politie ondanks beelden van de pinnende Alexander en de witte Mercedes van de ‘neef’ niet om het tweetal te achterhalen, dus wordt in december 2021 Opsporing Verzocht ingeschakeld. Alexander komt goed in beeld in de Dior-winkel. Er komen bruikbare tips binnen. Niet veel later staat de politie bij Alexander op de stoep. Hij moet mee naar het bureau en bekent daar zijn rol in de oplichting van de mevrouw in Almere.

Dat doet hij vandaag in zaal A van het gerechtsgebouw in Almere weer. ‘Het was stom’, zegt hij tegen politierechter Hebly. ‘Hoe verliep de dag?’, wil de rechter weten. Alexander: ‘Ik werd gebeld door een soort van neef om iets te doen. Hij haalde mij op. We zouden wat gaan eten in Amsterdam, maar we hebben niet gegeten.’ De politierechter: ‘Wil je zeggen wie dat is, die soort van neef?’ Alexander: ‘Nee.’ De rechter: ‘Waarom niet?’ Alexander: ‘Ik spreek hem niet echt meer. Ik ben niet bang voor de gevolgen. Het gaat om de band die we hadden. Die band is wel beschadigd, maar het is goed zo.’ ‘Het is sociale druk’, zegt raadsman Frencken, die zich erover verbaast dat de politie niet heeft kunnen achterhalen van wie die witte Mercedes was. ‘De druk ligt daarmee op de schouders van mijn cliënt om de naam te noemen.’

Het tweetal rijdt niet naar Amsterdam, maar naar Almere. ‘De muziek ging uit en mijn soort van neef zat op zijn telefoon. Hij praatte ook niet meer tegen mij’, zegt Alexander. ‘Je vroeg niet wat jullie in Almere gingen doen?’, wil de politierechter weten. Alexander: ‘Waarom zou ik hem iets vragen? Ik vertrouwde hem.’ Ze rijden een straat in Almere-Buiten in en Alexander krijgt de opdracht om bij een mevrouw een iPad op te halen. Alexander: ‘Ik kreeg een naam die ik moest noemen en een code mee.’ De rechter: ‘Wat dacht je toen? Dat is toch een hele rare opdracht? Je zou toch gaan eten in Amsterdam?’ Alexander: ‘Ja, dat klopt, maar op dat moment dacht ik er nog niks van.’

Het is rond de klok van 3. De mevrouw doet open. Ze heeft haar mobiele telefoon in de hand. Ze is 2 uur eerder gebeld door ene Kim van de ‘Rabobank’, die haar heeft verteld dat haar iPad en bankpas zijn besmet met een virus. De mevrouw mag niet ophangen en niemand bellen. Ze geeft Alexander haar iPad en bankpas mee. De pincode heeft ze al aan ‘Kim’ gegeven. De mevrouw mag nog steeds niet ophangen, want de ‘Rabobank’ kan nu pas het virus uit haar iPad en pasje halen. ‘Kim’ houdt de mevrouw uiteindelijk 4,5 uur aan het lijntje. Terwijl ‘Kims’ compagnon zo’n 10.000 euro van haar rekening steelt en de opnamebedragen verhoogt, pint Alexander in Almere 4 keer in totaal 5.000 euro bij elkaar. ‘Pas toen ik dat geld pinde gingen de alarmbellen af. Ik kon weer denken. Maar ik had het gevoel dat ik niet meer terug kon.’ Daarna rijden ze naar Dior voor de gympen. ‘Het geld heb ik opgemaakt en de schoenen heb ik weggegooid.’ Rechter Hebly: ‘Gestolen schoenen lopen niet zo lekker, hè?’

Alexander had op verschillende momenten aan zijn stutten kunnen trekken, maar dat deed hij niet. ‘En dat neem ik de verdachte kwalijk’, zegt officier van justitie Kuil. De bejaarde mevrouw in Almere is ‘gehaaid’ bestolen. De officier: ‘Maar we moeten er wel rekening mee houden dat de verdachte 18 jaar oud was. Voor de rest heeft hij zijn leven prima voor elkaar. Hij werkt goed aan zijn toekomst. Hij is een vrij eerlijke verdachte. Moet ik dan om een hele zware straf vragen omdat hij 1 dag in de fout is gegaan?’ Volgens de richtlijnen van het OM past voor oplichting met dit soort bedragen een taakstraf van 140 uur, plus 3 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf. Dat vindt officier Kuil veel te ver gaan. Hij eist een taakstraf van 140 uur, waarvan de helft voorwaardelijk.

Alexanders raadsman vindt de eis wat aan de hoge kant, maar verder kan hij ‘het verhaal van de officier van justitie wel begrijpen.’ Hij begrijpt trouwens niet waarom de mevrouw in Almere met zoveel onzin en dwingelandij is meegegaan. Raadsman Frencken: ‘Ze mocht niet naar buiten, ze mocht de telefoon niet ophangen. Ze is 4,5 uur beziggehouden. Het is ongelofelijk.’ Net zo ongelofelijk als Alexander die met de oplichting meeging. ‘Hoe kon je nou zo ver komen dat je iemand anders speelt en een iPad en een pinpas ophaalt? Dan zit je aan de foute kant.’ Alexander is volgens raadsman Frencken wel eerlijk geweest en heeft geprobeerd uit te leggen hoe het ‘in zijn hoofd is verlopen.’ Alexander was ook niet de bedenker van de oplichting. ‘Hij is genaaid en aan de hoogste boom opgehangen. Hij was naïef. Hij geeft bij Dior nota bene zijn eigen naam voor de factuur. Hij staat in het volle licht van de camera’s. Dan ben je niet gehaaid. Gehaaide oplichters staan juist níet bij het pinapparaat en juist níet in de winkel.’

Alexander heeft de mevrouw in Almere opgelicht en bestolen. ‘Als je puur naar de tenlastelegging en de richtlijnen kijkt, dan is een onvoorwaardelijke gevangenisstraf helemaal niet zo gek. Maar we moeten wel rekening houden met je persoonlijke omstandigheden’, vindt politierechter Hebly. Alexander was 18 toen hij in Almere en Amsterdam op dievenpad ging, hij is bij de politie en in de rechtszaal open geweest. De politierechter: ‘Je hebt je niet meteen gemeld, maar je hebt hier en bij de politie wel je verhaal gedaan. Ik zie ook dat het nu best goed met je gaat.’ De rechter volgt de officier in zijn eis: Alexander krijgt een taakstraf van 140 uur, waarvan 70 uur voorwaardelijk.

* Dit is niet zijn echte naam.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.