Zo makkelijk dat ze van begin juli 2016 tot eind november 2018 ongemerkt enorme bedragen achterover kan drukken. Als Wildlands Adventure Zoo er op 20 november 2018 achter komt dat caissière Chantal stelselmatig de kas van het restaurant heeft geplunderd, staat de teller op iets meer dan 43.000 euro. Iedere cent is in een bodemloze gokput verdwenen.

‘Hoe kon dit gebeuren?’, vraagt politierechter Jeannette de Bock. Chantal antwoordt: ‘Ik gokte al wel eens, maar ik raakte eraan verslaafd en ik zag een makkelijke weg om aan geld te komen. Er hingen geen camera’s bij de kassa. Het ging zó makkelijk. Ik raakte er helemaal in verzeild. Als je meer geld in handen krijgt, dan ga je ook meer gokken. Toen ik werd betrapt, zag ik dat ik tot dit bedrag was gekomen.’ De Assense politierechter: ‘Hebt u nooit gedacht: dit kan niet doorgaan?’ ‘Zeker wel’, reageert Chantal. ‘Dat heb ik vaak genoeg gedacht. Achteraf kun je dat makkelijk zeggen, maar op dat moment ben je niet sterk genoeg. Je verslaving wint het van jezelf.’ De rechter: ‘Er is geen houden aan?’ Chantal: ‘Nee, je gaat gewoon door.’

Chantals collega’s in het dierenparkrestaurant hebben heel lang niets in de gaten. De bonnen die ze heeft aangeslagen, slaat ze af als een minbon. Ze heeft zogenaamd een fout gemaakt. Als de manager uit de buurt is, haalt Chantal het geld uit de kassa. (In juridische zin is dit geen diefstal maar verduistering in dienstbetrekking omdat het Chantals werk is om geld aan te nemen.) ‘Op een gegeven moment worden dat héél veel minbonnen’, merkt de politierechter op. ‘Het begon klein en het werd steeds erger omdat het lukte en ik niet werd betrapt’, reageert Chantal. Maar eind 2018 loopt ze tegen de lamp. Een collega heeft gezien dat een familie in het restaurant een bestelling heeft gehad en dat de bon is gemaakt maar niet is verwerkt. ‘Dat doe ik zo’, zegt Chantal, maar als haar collega later die dag deze familie aanspreekt, blijken ze geen kassabon te hebben.

Chantal heeft op die dag 13 betalingen met een minbon achterover gedrukt. ‘Ze kwam wel vaker met foute bonnen. Heb je haar weer’, zegt de kok van Travelers’ Taste meteen. ‘Bij de anderen was dat nooit.’ Wildlands Adventure Zoo haalt op Chantals personeelsnummer 20 pagina’s met transacties binnen, met daarop heel veel minbonnen ter waarde van in totaal 43.050,40 euro. ‘Dat klopt’, geeft Chantal volmondig en schuldbewust toe. De politie onderzoekt haar bankafschriften (88 pagina’s), die vol staan met afboekingen van de cafetaria en van gokwebsites en met veel geldstortingen. ‘Heel bizar om dat zo bij elkaar te zien. Het was heel erg uit de hand gelopen’, concludeert politierechter De Bock.

Chantal wordt onmiddellijk de laan uitgestuurd. Ze belooft Wildlands Adventure Zoo iedere maand 300 euro terug te betalen. Het bedrag wordt verhoogd met een boete als ze niet betaalt. Dat is nog niet voorgekomen, zegt Chantal. Ze werkt weer in de horeca, als bedrijfsleider in de bistro van haar broer. ‘Ik heb alles verteld. Hij heeft mij een kans gegeven.’ ‘En wat hebt u aan uw gokverslaving gedaan?’, vraagt de politierechter. ‘Ik heb mij aangemeld bij Verslavingszorg Noord-Nederland en daar kom ik iedere week bij een psychiater. De gokgroep heb ik afgerond. Ik weet dat ik dit nooit meer ga doen. Ik heb wel een terugval gehad, maar ik heb nu geen gokneigingen meer. Ik werk hard en betaal terug wat ik moet terugbetalen, ook al gaat dat 10 jaar duren’, zegt Chantal.

Het is goed dat Chantal hulp voor haar gokverslaving heeft gezocht en dat ze iedere maand 300 euro betaalt aan Willands Adventure Zoo, maar we moeten niet vergeten dat het dossier maar liefst 20 pagina’s met frauduleuze kassa-aanslagen telt, houdt de officier van justitie de politierechter voor. ‘Op iedere pagina staan 65 foute aanslagen; dat zijn in totaal 1.300 foute aanslagen. Dat betekent dat u maar liefst 1.300 keer geld hebt gestolen. Ik kan er met mijn hoofd niet bij, maar het zal met de gokverslaving te maken hebben gehad, die ook onderhouden moest worden’, aldus de officier. Van een onvoorwaardelijke gevangenisstraf hoeft het niet te komen, vindt hij. Een voorwaardelijke van 2 maanden volstaat. Er hoeft ook geen maximale werkstraf van 240 uur te volgen; 160 uur is voldoende.

Raadsman Hugo Pellinkhof kan zich wel vinden in de strafeis. Chantal is geen onverbeterlijke dief die celstraf verdient, houdt hij de rechter voor. ‘Ze had een moeilijke jeugd en is, net als zoveel mensen, gevoelig voor verslaving’, meent de advocaat. ‘Voor haar gokverslaving had ze veel geld nodig en ze had een baan waarbij heel veel geld door haar handen ging. Het is niet zo dat Chantal 1.300 keer de afweging heeft gemaakt: kan ik dit wel doen? Je bent door je verslaving zo verdoofd dat het vanzelf gaat. Het is een voortgezette handeling: je bent zo en je doet zo. Ik praat het niet goed, maar met een goed controlesysteem zou het natuurlijk niet ruim 2 jaar hebben geduurd.’ Chantal was uiteindelijk erg blij dat Justitie ingreep, zegt raadsman Pellinkhof. ‘De weg naar hulpverlening lag open. Chantal heeft haar verantwoordelijkheid genomen en betaalt ondanks de coronacrisis, die de horeca zwaar heeft getroffen, alles terug.’

Chantal had een moeilijke jeugd en ze was gokverslaafd, maar dat is geen reden om haar geen straf te geven, vindt politierechter De Bock. ‘U hebt er heel lang steeds weer voor gekozen om geld van uw werkgever te verduisteren. Er moet in de horeca hard worden gewerkt, en dan is het heel slecht als personeelsleden geld wegnemen.’ In Chantals voordeel spreekt dat ze geen strafblad heeft. ‘Maar het allerbelangrijkste is dat u in behandeling bent gegaan. Het is heel goed dat u een intensief traject volgt.’ Net als de officier en de advocaat vindt de politierechter een onvoorwaardelijke celstraf misplaatst. Ze geeft Chantal een werkstraf van 160 uur en een voorwaardelijke gevangenisstraf van 1 maand. Daar kunnen Chantal en de officier allebei mee leven.

* Dit is niet haar echte naam

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.