De zedendelinquent moet zich vijf jaar lang houden aan aanwijzingen van de reclassering, heeft het hof op 29 juni 2010 bepaald. Dat dreigde niet te lukken doordat de man weigerde zijn verblijfplaats door te geven aan de reclassering. Die instelling heeft meldafspraken met ketenpartners. Als een burgemeester geïnformeerd zou worden over zijn aanwezigheid, zou hij weer weggestuurd worden, stelde Van der V. Vanwege zijn toenmalige gebrek aan medewerking heeft het gerechtshof in maart 2012 bepaald dat Van der V. een voorwaardelijk opgelegde straf uit moest zitten. Verder onthief het gerechtshof de reclassering van de meldplicht aan ketenpartners, om te voorkomen dat zij haar taken niet zou kunnen uitoefenen doordat de man mogelijk opnieuw de gemeente uitgezet zou worden.

‘De Reclassering dient op grond van de wet en de rechterlijke beslissing hulp en steun te bieden aan de individuele veroordeelde’, stelt het hof in het arrest. ‘Daarnaast heeft zij ook een bredere maatschappelijke taak om een bijdrage te leveren aan het terugdringen van recidive. (…) In het concrete geval van veroordeelde, die reeds bij herhaling met gebiedsverboden is geconfronteerd vanwege zijn strafrechtelijk verleden, kan de situatie zich voordoen dat de taak om hulp en steun (...) te bieden met zich brengt dat de Reclassering het adres (…) niet aan de ketenpartners doorgeeft. Dit zal in ieder geval aan de orde zijn indien er aanwijzingen zijn dat veroordeelde in een bepaalde gemeente opnieuw op grond van zijn verleden met een gebiedsverbod zal worden geconfronteerd. Dan dient de wettelijke en door de rechter opgelegde taak zwaarder te wegen dan de door de Reclassering met ketenpartners gemaakte afspraken’.

Het hof heeft de reclassering daarmee geen verbod opgelegd, stelt Ficq. “De maatschappij is er het meest bij gebaat dat de veroordeelde wordt behandeld”, zegt zij. “De reclassering kan daar voor zorgen. Als dat niet van de grond komt doordat de reclassering aan afspraken gebonden is, kan ze besluiten die niet na te komen. Het belang van de maatschappij staat voorop, vindt het hof.”

Zo’n extra aanwijzing aan de reclassering is uitzonderlijk. “Dat het hof daarvoor heeft gekozen, hangt samen met de persoon van de veroordeelde", zegt Ficq. "Men vindt het heel belangrijk dat zijn gedrag wordt bijgesteld. Zolang de proeftijd van vijf jaar nog loopt, is hij verplicht zich te houden aan de voorschriften van de reclassering. Daarna houdt het op. Als het risico blijft bestaan dat de man voortdurend wordt weggestuurd, verstrijkt de tijd zonder dat er iets aan gedragsbeïnvloeding wordt gedaan. Dat heeft het hof willen voorkomen.”