De verhuurder wil niet dat zijn huurders (hij heeft een pand aan de Windmolenweg verbouwd tot 4 studio’s) huisdieren houden, maar hij kan ermee leven als Ferdinand 1 kooi ‘voor het houden van een paar zebravinkjes’ installeert. Zebravinkjes zijn populair, goedkoop en niet veeleisend. Ze zijn vrolijk en altijd in de weer. Een mannetje zingt ‘een vrolijk melodietje’ en heeft een dieprode snavel; het vrouwtje zingt niet maar kwettert en heeft een oranje snavel.

Als de verhuurder begin september poolshoogte neemt, ziet hij 3 grote kooien (volières) in Ferdinands studio staan. Hij telt daarin zeker 15 gevederde vrienden. Dat was niet de afspraak! Ferdinand heeft hem misleid. ‘In het publieke halletje en in de studio hangt een penetrante geur die overeenkomt met die in een dierenspeciaalzaak.’ Als de verhuurder naar binnen kijkt, ziet hij bakjes met vogelzaad op de grond staan. De vloer is smerig. Het kan niet anders of de zebravinkjes fladderen door de kamer! Omdat Ferdinand een elektrische kachel heeft neergezet, vermoedt de verhuurder dat Ferdinand in zijn studio een subtropisch klimaat voor de zebravinkjes wil creëren.

Omdat Ferdinand ‘ondanks aanmaningen’ niet van plan is om de volières weg te halen, stapt de huisbaas naar de voorzieningenrechter. Ferdinand moet zijn studio ontruimen en de sleutels inleveren. Als de rechter dat te gortig vindt, dan zou hij Ferdinand op zijn minst moeten dwingen om 2 volières de deur uit te doen en zich te beperken tot 1 volière met maximaal 4 vogeltjes. In het huurcontract staat zwart op wit dat hij zebravinkjes mag houden, zegt Ferdinand. ‘Er is nooit gezegd: 4 vinkjes. En ook niet dat ik maar 1 kooi mocht hebben. De vinkjes zouden worden gedoogd; er is geen expliciet aantal genoemd. Ik heb de verhuurder helemaal niet misleid’, aldus Ferdinand tegen rechter Marsman in de Enschedese rechtszaal. ‘De vloerbedekking is netjes. Ik maak de kooien 1 keer in de week schoon en ben zuinig op de studio.’

De zebravinkjes vliegen helemaal niet rond in de studio, aldus Ferdinand. ‘Juist omdat ze niet vrij rondvliegen in de studio, is het belangrijk om ze de ruimte te geven in een grote kooi. Het is beter om 2 kooien te hebben, want dan kun je de mannetjes van de vrouwtjes scheiden en kunnen ze niet broeden. Er zijn nooit klachten geweest van de medebewoners over stank of overlast.’ Dat hij de studio verwarmt met een elektrische kachel heeft niets te maken met de zebravinkjes. ‘Ik doe dat omdat de studio met de cv niet warm te stoken is. De verhuurder weet dat vinkjes geen hitte nodig hebben, anders zou hij niet hebben voorgesteld om een volière buiten te plaatsen. Dat wil ik niet; het is duurder en ik geniet juist van de vogeltjes binnen. De zebravinkjes geven mij rust. De verhuurder maakt mij juist onrustig’, zegt Ferdinand.

Want als er toch verwijten moeten worden gemaakt, dan weet Ferdinand er nog wel een paar. De verhuurder neemt tijdens zijn wandelingen in de buurt van de studio’s (hij woont vlakbij) altijd zijn herdershond mee. ‘Ik ben bang voor de beest.’ De verhuurder vertoont met zijn regelmatige wandelingen ‘stalkgedrag’ en schendt Ferdinands privacy. De ventilatie van de studio is ook ondeugdelijk. Er is schimmel in de studio. Kortom: als iemand zich moet schamen en zich niet houdt aan de huurovereenkomst, dan is het wel de verhuurder. Ferdinand zou niet uit zijn studio gezet moeten worden, de huur zou moeten worden verlaagd!’

Rechter Marsman ziet een uitspraak over de vinkjes en het vermeende wanbeheer door de verhuurder totaal niet zitten. ‘De huur is pas begonnen en u vraagt mij allebei nú al om dwangsommen op te leggen. Dat is een slecht voorteken voor de rest van de huurperiode. Ik hoop daarom dat we vandaag een kentering in de verhoudingen kunnen aanbrengen, want anders ziet u elkaar de komende jaren alleen maar in de rechtszaal. U kunt procederen, maar het levert u vaak niets op. Het kost u wel veel geld en het geeft u alleen nog maar meer frustratie. Het zou veel beter zijn als u vandaag met elkaar bekijkt hoe u met elkaar verder gaat’, zegt de Overijsselse rechter.

Maar voordat ze de kemphanen de gang van het desolate gerechtsgebouw op stuurt, wil de rechter nog wel een paar dingen weten. ‘Hoeveel vogelkooien staan er nu eigenlijk in de studio?’ Ferdinand: ‘Nu? Er staat 1 lege kooi.’ De rechter: ‘En hoeveel volle?’ Ferdinand: ‘0.’ De rechter: ‘U hebt helemaal geen vogeltjes meer?’ Ferdinand: ‘Ze zijn bij mijn ouders. Daar slaap ik nu vanwege de stress.’ De rechter: ‘Dat geeft toch juist aan dat u met elkaar rond de tafel moet gaan zitten?’ Ferdinand: ‘Dat is altijd mijn bedoeling geweest, maar de verhuurder wilde niet luisteren en dreigde met boetes. Niet meer dan 4 vogels in een kleine kooi, punt.’

‘Mijnheer wilde in de gesprekken zijn gelijk halen en zoveel mogelijk vinkjes in huis halen’, reageert de verhuurder van de studio. ‘Hij wilde geen volière buiten, wat goed kon, maar er per se 2 binnen. We hebben het nooit gehad over de grootte van de kooien; je denkt automatisch aan een kooi voor parkietjes. Deze vogelkooien zijn heel anders. Ik moest druk zetten, want anders heb ik straks helemaal niets meer te vertellen over het huurcontract. Ik heb zelf geen last van de vinkjes, maar ik wil niet dat mijn huurders gaan klagen. Een bewoners op nummer 3 vertelde over stankoverlast. De mevrouw op nummer 1 zei dat ook. Ik verhuur al 20 jaar kamers en ik weet dat je op iedere klacht heel snel moet reageren; anders gaan ze muiten hoor!’

‘En nu stuur ik u de gang op. U kunt procederen of u maakt afspraken. Als u tot iets komt, dan stellen we dat samen op. Het is niet vrijblijvend. Komt u over 10 of 15 minuten maar terug.’ Een hoop drukte en gepraat in kamertjes volgt. Na 40 minuten keert het gezelschap terug in de rechtszaal. ‘We zijn eruit, maar het gaat anders dan u misschien had verwacht. De huurovereenkomst eindigt op 31 januari van dit jaar. Een makelaar maakt de eindafrekening, waarna de borg wordt teruggestort. Kleine beschadigingen tellen niet mee’, zegt de juridisch adviseur van de verhuurder. De griffier zet het akkoord op papier. Misschien waren de vinkjes het struikelblok, misschien zag Ferdinand de studio gewoon niet meer zitten, het komt niet meer ter sprake. Maar de kantonrechter is tevreden. ‘Goed dat het conflict uit de wereld is.’

* Dit is niet zijn echte naam.

Lees hier meer 'Op de Rol'-verhalen.