Eerder besliste de kantonrechter in een andere zaak dat een flitsboete op hetzelfde traject nietig was. De bestuurder van die auto stelde dat bij die meting geen rekening was gehouden met de kromming in de weg.

Vervolgens zijn de kantonrechter, de bestuurder van de auto, het OM en de Politie ter plekke gaan kijken en zijn er metingen verricht. Uit die metingen kwam naar voren dat de snelheidsmeting niet volgens de handleiding van de fabrikant van de meetapparatuur was verricht. 

De kantonrechter heeft daarop geoordeeld dat de meting niet betrouwbaar was.

In de recentere zaak waar nu wel een boete is opgelegd is werd ook niet volgens de handleiding van de fabrikant gemeten, maar was door het NMI en de politie nader onderzoek gedaan naar de betrouwbaarheid van de meting.

Daarbij is onder andere gebruik gemaakt van testauto’s en twee aan weerszijden van de A29 opgestelde meetapparatuur. Dat onderzoek heeft de juistheid van de meting van de flitsapparatuur bevestigd.

Op basis van dit aanvullende onderzoek heeft de kantonrechter de meting wel betrouwbaar geacht en is dan ook tot een bewezenverklaring en een strafoplegging gekomen.

In de twee procedures bij de kantonrechter is telkens gekeken naar één specifiek geval. De beslissingen in deze zaken zijn in beginsel dan ook alleen voor die gevallen van toepassing.