De betrokkene in deze zaak had kinderbijslag aangevraagd voor zijn kinderen die in Marokko wonen. De Sociale verzekeringsbank (Svb) wees de aanvraag af, omdat betrokkene niet aan de onderhoudseis voldeed. Hij droeg wel bij aan het onderhoud van zijn kinderen, maar volgens de regels onvoldoende om aanspraak te kunnen maken op kinderbijslag.

Betrokkene vond dat de Svb in zijn geval de onderhoudseis niet zo strikt mocht hanteren. Hij deed daarvoor een beroep op het evenredigheidsbeginsel (de nadelige gevolgen van een besluit moeten in verhouding staan tot het doel van het besluit). De regelgever (degene die de wetten of regels maakt) zou volgens de betrokkene onvoldoende aandacht hebben gehad voor mensen in zijn situatie (ouders met een minimuminkomen met kinderen in het buitenland, die (net) niet genoeg bijdragen voor kinderbijslag). Betrokkene vond dat hij gedeeltelijke kinderbijslag zou moeten ontvangen

Betrokkene krijgt geen gelijk van de CRvB. In de sociale zekerheid wordt op basis van een politiek-bestuurlijke afweging vastgesteld onder welke voorwaarden iemand recht heeft op een uitkering, hoe hoog die uitkering is en hoe lang iemand hierop recht heeft. Het is dan niet aan de rechter om naar eigen inzicht vast te stellen hoe de regelgever dit had moeten doen en welke belangen hij hierbij had moeten betrekken.

Voor kinderbijslag heeft de regelgever bewust gekozen voor de systematiek van een vaste onderhoudseis, waarbij geen rekening wordt gehouden met het inkomen van de ouder en de lagere kosten van levensonderhoud van de kinderen. Wat betrokkene vraagt is een politiek-bestuurlijk getint oordeel van de rechter. Hierbij past een zeer terughoudende benadering van de rechter. De weigering van kinderbijslag is niet in strijd met het evenredigheidsbeginsel. 

Dit is een bericht op basis van onderstaande uitspraak van de Centrale Raad van Beroep. Bij verschil tussen dit bericht en de uitspraak is de uitspraak leidend. 

Heeft u vragen over dit bericht dan kunt u contact opnemen met de afdeling Communicatie via communicatie.crvb@rechtspraak.nl  

(Deze uitspraak is een aanvulling op de uitspraak van 26 maart 2024 van de grote kamer van het College van Beroep voor het bedrijfsleven: ECLI:NL:CBB:2024:190).