De Tweede Kamer nam onlangs een motie van Jeroen Recourt (PvdA) aan, waarin maatschappelijke organisaties werd gevraagd initiatieven te ontwikkelen om het aantal vechtscheidingen terug te dringen. De Rechtspraak wil daar graag een bijdrage aan leveren, omdat veel kinderen de dupe worden van het feit dat (ook ongetrouwde) ouders het niet eens kunnen worden over de verdeling van zorgtaken, geld en goederen. De knoop doorhakken en een uitspraak doen in zo’n geschil is vaak niet voldoende. Rechters zoeken daarom naar duurzame oplossingen, waar alle partijen mee kunnen leven. Dat begint met een snelle diagnose van de situatie: op welke vlakken botsen de ouders? Wat hebben zij nodig om verder te kunnen, en wat willen de kinderen?

De Rechtspraak werkt zo mogelijk samen met bijvoorbeeld advocaten, gemeenten, hulpverleners, het Openbaar Ministerie en de Raad voor de Kinderbescherming. De rechtbank Zeeland-West-Brabant zet bijvoorbeeld op proef gedragsdeskundigen in die de belangen van kinderen behartigen in vechtscheidingszaken. Zo’n ‘bijzondere curator’ geeft het kind een stem in de procedure, adviseert de rechter over stappen als het kind in de knel zit en probeert ouders ervan te overtuigen hulp te accepteren.

Bij de rechtbank in Rotterdam loopt een pilot waarin familierechters speciaal worden opgeleid in conflictdiagnose en interventiemogelijkheden. Elk scheidend gezin krijgt een vaste rechter toegewezen, die alle problemen in hun onderlinge samenhang kan behandelen. Is er geen ouderschapsplan, dan wordt vroeg in het proces een regiezitting gehouden om verzoeken met betrekking tot kinderen te behandelen.
De rechtbank Noord-Nederland werkt, om onnodige escalatie van het conflict te voorkomen, met één rechter per echtscheiding en een uniform hulpaanbod voor ouders en kinderen. Dat wordt gefinancierd door de gemeente waar zij wonen.
Alle pilots worden in de loop van dit jaar geëvalueerd.

Meer informatie