De man plaatste in augustus 2015 een vuilniscontainer in zijn hoekwoning in Valkenswaard en stak de inhoud daarvan in brand. Vervolgens ging hij naar buiten. De man verklaarde dat hij brand had gesticht omdat hij boos was op en teleurgesteld was in de gemeente. Hij was in de veronderstelling dat de woning eigendom was van de gemeente.
De rechtbank acht niet bewezen dat er door de brandstichting levensgevaar ontstond voor de buren. De bewoner van de aangrenzende woning was namelijk niet thuis en de verdachte was hier naar eigen zeggen van op de hoogte en had bewust op die gelegenheid gewacht. Daarom spreekt de rechtbank hem vrij van dit deel van de tenlastelegging.

De man had in de periode voor de brandstichting 2 flessen zoutzuur in bezit. Hij had dit middel aangeschaft om over 2 gemeenteambtenaren van de gemeente te gooien. Volgens de rechtbank toonde de man echter aan dat hij niet langer van plan was het zoutzuur te gebruiken, doordat hij ongeveer een week voor de brandstichting de flessen met zoutzuur naar een buurvrouw bracht en direct na de brandstichting naar een park ging en daar een serieuze suïcidepoging deed. Daarom wordt hij voor dit delict ontslagen van alle rechtsvervolging.

De rechtbank oordeelt dat de man de belangen van de eigenaar van de woning fors schaadde en gevaar voor andere woningen en angst bij buurtgenoten veroorzaakte. Een dergelijk feit brengt ingrijpende gevoelens van onrust en onveiligheid in de maatschappij teweeg, zeker nu het zich afspeelde in een woonwijk. In het voordeel van de man weegt de rechtbank mee dat hij verminderd toerekeningsvatbaar was toen hij brand stichtte. Een psychiater en psychologen stelden namelijk vast dat er bij de man sprake is van een ontwikkelingsstoornis.
De rechtbank legt een deel van de celstraf voorwaardelijk op om de man ervan te weerhouden dat hij opnieuw strafbare feiten pleegt. Aan de voorwaardelijke straf koppelt de rechtbank een aantal bijzondere voorwaarden. Zo moet de man zich klinisch laten behandelen in een instelling. De rechtbank legt een proeftijd op van 3 jaar, zodat ook na de klinische opname nog geruime tijd besteed kan worden aan het ambulant behandelen van zijn problemen.