De rechtbank oordeelt dat NN in het algemeen voldoende informatie heeft gegeven over de kosten en de premies. NN hield zich in de periode 1994-2006, de periode waarover met name werd geprocedeerd, aan de destijds in die periodes geldende regels. Die regels hielden in dat NN haar polissen toelichtte met behulp van voorbeeldkapitalen. In die voorbeeldkapitalen waren alle kosten en premies verwerkt.

Dat werd toen in Nederland algemeen een goede manier gevonden om het publiek voor te lichten. Dat daarover nu anders wordt gedacht is geen reden om NN verwijten te maken. Toen de regels strenger werden heeft NN haar informatie daaraan aangepast.

NN heeft volgens de destijds geldende regels ook voldoende gewaarschuwd voor de beleggingsrisico’s. Woekerpolis vond dat NN apart had moeten waarschuwen voor speciale risico’s, zoals het crash-risico, het hefboomeffect, het inteereffect en het fata morgana-effect. De rechtbank oordeelt dat dit beleggingsrisico’s zijn waarvoor geen aparte waarschuwing nodig was.  

Anders dan Woekerpolis vond is er volgens de rechtbank in principe voldoende contractuele basis voor het in rekening brengen van de diverse soorten kosten. De vordering van Woekerpolis ging niet over de precieze hoogte van de kosten.

Het gaat hier om een collectieve actie. De rechtbank is uitgegaan van een doorsneesituatie en een gemiddelde consument en van tussenpersonen die de informatie van NN goed aan de consument hebben doorgegeven. Het kan zijn dat in een individueel geval te weinig informatie is gegeven of te weinig contractuele basis voor de kosten bestond, maar daarover kon de rechtbank nu niet beslissen. Ook kan het zijn dat de vorderingen van sommige consumenten (tot vernietiging van bepaalde, mogelijk oneerlijke, bedingen) verjaard zijn.

Er zijn nu nog twee andere collectieve acties over vermeende woekerpolissen aanhangig bij de rechtbank Rotterdam. Verder lopen daar nog verschillende zaken van individuele consumenten.