Tot de jaren 80 van de vorige eeuw werd standaard gekeken of levenslanggestraften voor gratie in aanmerking kwamen, zodat zij toch konden vrijkomen. In 1986 gebeurde dat voor het laatst. In 2009 is nog gratie verleend aan een man die ernstig ziek was en kort na zijn vrijlating overleed. Daarna kwam gratieverlening niet meer voor en zat iedereen echt levenslang. Dat was in strijd met de mensenrechten, volgde uit uitspraken van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.
Onmenselijk
Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft vanaf 2013 diverse keren geoordeeld dat levenslange gevangenisstraf zonder de mogelijkheid van herbeoordeling en eventuele vrijlating onmenselijk is. De Hoge Raad (het hoogste rechtscollege) heeft dat standpunt overgenomen. Om te voorkomen dat de straf niet meer werd opgelegd omdat het in strijd is met de mensenrechten, heeft het kabinet het beleid toen aangepast.
Herbeoordeling
Sinds 2017 komen levenslanggestraften in aanmerking voor herbeoordeling als ze 25 jaar gevangen zitten. De herbeoordeling kan leiden tot verkorting van de straf en (voorwaardelijke) invrijheidstelling. Bij een herbeoordeling geven juristen en gedragswetenschappers van het Adviescollege Levenslanggestraften advies aan de minister voor Rechtsbescherming of een veroordeelde kan beginnen met activiteiten die gericht zijn op een mogelijke terugkeer in de samenleving. Daarbij wordt gekeken hoe hij zich heeft ontwikkeld, of er kans is op herhaling en hoe slachtoffers of nabestaanden er tegenover staan.
Gratie
Uiterlijk 2 jaar daarna krijgt de koning advies van de minister, het Openbaar Ministerie en de rechter die de straf heeft opgelegd. Op basis daarvan beslist de koning of hij wel of geen gratie verleent. Het Adviescollege Levenslang informeert de minister over het verloop van de gevangenschap en de eventuele re-integratie activiteiten.