Dit is een afdruk van een pagina op Rechtspraak.nl. Kijk voor de meest actuele informatie op Rechtspraak.nl (http://www.rechtspraak.nl). Deze pagina is geprint op 01-01-1970.

Verlenging en beëindiging tbs

De rechter beslist na 2 jaar of de tbs verlengd moet worden. Hij laat zich daarbij adviseren door gedragsdeskundigen van de kliniek. De rechter kan de tbs met 1 of 2 jaar verlengen. Als het gevaar duidelijk is verminderd, kan hij tbs met dwangverpleging voorwaardelijk beëindigen.

Verlenging

Tbs met voorwaarden duurt maximaal 9 jaar. Tbs met dwangverpleging duurt maximaal 4 jaar, tenzij de maatregel is opgelegd voor misdrijven waarbij de lichamelijke integriteit van slachtoffers is aangetast. Daarvan is sprake bij geweldsmisdrijven, zedenzaken (waaronder ook ontucht) en brandstichting met gevaar voor personen. Dan kan de tbs onbeperkt worden verlengd. Zolang de officier van justitie op basis van adviezen denkt dat er nog sprake is van een stoornis en het risico van herhaling nog aanwezig is, zal hij de rechter vragen om de maatregel te verlengen.

Beslissing over verlenging

De rechter laat zich bij de beslissing over verlenging adviseren door de tbs-kliniek en/of de reclassering, en soms ook door onafhankelijke deskundigen. Na 4 jaar moeten 2 onafhankelijke deskundigen advies uitbrengen over een eventuele verlenging.

Hoger beroep

Tbs’ers kunnen in hoger beroep tegen elke verlenging.

In beroep tegen verlenging

Beëindiging tbs

Wie tbs met dwangverpleging heeft gekregen, komt nooit ineens op vrije voeten. Terugkeer in de samenleving gaat met kleine stapjes en verschillende vormen van verlof, met steeds iets meer bewegingsvrijheid. Zo kan de kliniek – en in een latere fase de reclassering – zien hoe de tbs’er omgaat met zijn verkregen vrijheden en hoe hij reageert op prikkels, spanningen en conflicten. Het ministerie van Justitie en Veiligheid bepaalt of een tbs’er op verlof mag. Het ministerie laat zich adviseren door een onafhankelijke commissie van deskundigen.