Voor het hof staat vast dat de broers en hun vader op 13 november 2018 met twee doorgeladen vuurwapens naar de growshop in Enschede zijn gegaan. Hun telefoons hadden ze thuisgelaten. In de growshop zijn die dag vier mannen op kille en koelbloedige wijze geëxecuteerd. Ze zijn alle vier meerdere keren door het hoofd geschoten. Er zijn daarvoor twee vuurwapens gebruikt, waarmee in totaal tien kogels zijn afgevuurd. Niet één kogel heeft zijn doel gemist en negen van de tien schoten waren direct dodelijk. Wie er heeft geschoten kan niet worden vastgesteld. Wel duidt het sporenbeeld erop dat meerdere personen een actieve bemoeienis hebben gehad met de gebeurtenissen in de growshop. 

De verklaringen die de broers hebben afgelegd over de gebeurtenissen heeft het hof buiten beschouwing gelaten en niet meegenomen in de beoordeling van de zaak. De beide broers hebben weliswaar uiteindelijk erkend dat ze die dag samen met hun vader in de growshop een ontmoeting hadden met een van de slachtoffers, maar de broers hebben ontkend dat zij verantwoordelijk zijn voor het doodschieten van de slachtoffers. Allebei wijzen ze hun vader aan als de schutter die volgens de oudste broer met een wapen in zijn linkerhand en een wapen in zijn rechterhand de vier slachtoffers zou hebben gedood. Het hof vindt de verklaringen van de beide broers onbetrouwbaar en gelooft de broers ook niet. Er zitten te veel ongerijmdheden in hun verklaringen. Hun verklaringen zijn in strijd met de resultaten van het forensisch onderzoek door de politie en het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) en de verklaringen laten een aantal vastgestelde feiten onbeantwoord. Ook speelt voor het hof mee dat de verklaringen pas in een heel laat stadium zijn afgelegd. Tot na hun veroordeling door de rechtbank in 2020 hebben de broers zich op hun zwijgrecht beroepen. De oudste broer is pas rondom het overlijden van zijn vader gaan praten – eerst met de politie en later ten overstaan van het hof – maar heeft zijn verhaal steeds op belangrijke punten aangepast. De jongste broer is pas tijdens de inhoudelijke behandeling bij het hof gaan praten. 

Uit forensisch onderzoek door de politie en het NFI blijkt dat er minimaal vijf minuten hebben gezeten tussen het neerschieten van het laatste slachtoffer en het moment waarop de broers en hun vader de growshop weer hebben verlaten. Voor die tijdspanne van meerdere minuten hebben de broers geen verklaring gegeven. Zelf zeggen de broers dat ze de growshop vrijwel direct na het laatste schot op een van de slachtoffers hebben verlaten, maar dat kan niet kloppen. Daarnaast is het zo dat de broers voor veel sporen in de growshop geen of geen logische verklaring hebben gegeven.
Zo zegt de jongste broer niet in de ruimte te zijn geweest waar een van de neergeschoten slachtoffers lag. Maar naast het lichaam van dat slachtoffer zijn in bloed gezette schoensporen van de jongste broer aangetroffen. In de binnenzak van de jas van ditzelfde slachtoffer is bloed aangetroffen van een ander slachtoffer. Dit bloed kan daar alleen maar zijn achtergelaten door de broers of hun vader. Ook is er bloed van dit slachtoffer aangetroffen in de auto waarmee de broers en hun vader na het neerschieten van de slachtoffers naar huis zijn gereden. Dit bloed zat onder andere aan de binnenzijde van het portier bij de plek waar de jongste broer heeft gezeten. Op de plek waar vader zat is bloed van ditzelfde slachtoffer aangetroffen in een opbergvak. Dit duidt erop dat de jongste broer en de vader allebei bloed van dit slachtoffer aan hun handen hadden. Van de oudste broer zijn er in bloed gezette schoensporen aangetroffen op een trap naar de zolder van de growshop. In de growshop is DNA van de jongste broer aangetroffen op een kabel die uit een tv-scherm was getrokken. Van de oudste broer is DNA aangetroffen op een kogelhuls. Voor al deze belastende schoen-, bloed – en DNA-sporen hebben de broers geen verklaring gegeven.

De broers en hun vader hebben zich na de moorden ontdaan van hun kleding en de vuurwapens. Deze zijn nooit gevonden. De oudste broer heeft ook nog tevergeefs geprobeerd om alle bloedsporen in de auto uit te wissen.

Als het hof al het bewijs op een rij zet, dan gaat het hof ervan uit dat zowel vader alsook de beide broers betrokken zijn geweest bij het doodschieten van de vier slachtoffers. Ze zijn met z'n drieën in het bezit van in elk geval twee vuurwapens naar de growshop gereden, ze zijn alle drie binnen geweest, en ze zijn er alle drie weer vandaan gegaan vijf minuten nadat de laatste van de vier slachtoffers doodgeschoten is. Daarbij speelt mee dat geen van de broers heeft ingegrepen of geprobeerd heeft zich te onttrekken aan de situatie. De schutters zijn kennelijk niet tegengehouden en er zijn geen tekenen van een worsteling om het schieten te belemmeren. De bijdrage van de beide broers is van voldoende gewicht om ze allebei volledig aansprakelijk te houden voor het doodschieten van de slachtoffers.

De wijze waarop de slachtoffers zijn omgebracht – met twee dan wel drie schoten van dichtbij door het hoofd – duidt op een kille en koelbloedige executie. Daaruit volgt dat sprake was van een vooropgezet plan. Het hof vindt dan ook dat sprake is van moord.

De broers hebben maar liefst vier slachtoffers beroofd van hun meest kostbare bezit: hun leven. Daarmee hebben de broers ook onherstelbaar leed toegebracht aan de nabestaanden van de slachtoffers. De moorden hebben plaatsgevonden op klaarlichte dag in een woonwijk in Enschede en hebben ook grote onrust veroorzaakt in de stad Enschede. Daarnaast heeft ook de gijzeling in Hengelo veel impact gehad op de slachtoffers. Het hof vindt dat bij de bestraffing van deze brute en kille moorden vergelding van het aangerichte leed voorop dient te staan. Ook dient de samenleving beschermd te worden tegen de broers. Daarom heeft hof beslist dat aan de beide broers een levenslange gevangenisstraf wordt opgelegd.