Eind 2018 legde de rechtbank de man een gevangenisstraf van 4 jaar op, waarvan 2 jaar voorwaardelijk, voor poging tot doodslag en poging tot zware mishandeling. De man moest zich aan verschillende voorwaarden houden, waaronder behandeling in een instelling. Meerdere behandelpogingen mislukten echter. De man is agressief naar anderen toe en is ernstig suïcidaal. Hij deed ook meerdere zelfmoordpogingen. De man is dus niet alleen een gevaar voor zichzelf maar ook voor anderen in zijn omgeving.

Sinds het mislukken van de laatste poging in 2022 zit de man voorlopig vast in het Penitentiair Psychiatrisch Centrum (PPC) in afwachting van een alternatieve oplossing. De rechtbank is sindsdien bezig met het vinden van die oplossing.

Er is sprake van een verstandelijke beperking. De man voldoet aan alle criteria voor een rechterlijke machtiging op basis van de Wet zorg en dwang (Wzd). De verblijfsvergunning van de man was al eerder ingetrokken. Daarnaast lopen er nog vreemdelingrechtelijke procedures. 

De man is niet goed in staat om zijn emoties te reguleren, met suïcidaal of agressief gedrag tot gevolg. Zoveel mogelijk moet worden voorkomen dat anderen schade of letsel wordt toegebracht. De rechtbank schat het risico daarop in deze zaak hoog in. Op het strafblad van de man staan meerdere geweldsdelicten. De man is blijvend aangewezen op zorg en begeleiding; een verblijf binnen een Wzd-accommodatie is noodzakelijk om schade of letsel te voorkomen.

Een instelling kan niet gedwongen worden tot opname, zelfs niet als de rechter een machtiging afgeeft. Zijn verblijfsstatus en financieringsproblemen (door zijn vreemdelingrechtelijke status) zijn onder andere als redenen voor de niet-plaatsingen genoemd. Door zijn agressieproblematiek en (veiligheids)risico's voor personeel en patiënten van de instellingen is complexe zorg nodig. Ondanks de 3 eerder afgegeven rechterlijke machtigingen is de man dus niet opgenomen in een instelling.

Er lijkt geen (overheids-)instantie te zijn die regie voert op een complex dossier als dat van deze man. Kortom: de wet (Wzd) werkt op dit onderdeel niet. Volgens de rechtbank is het inmiddels onaanvaardbaar dat voor personen als deze man geen civielrechtelijk zorgvangnet is, en ook geen strafrechtelijke voorziening met voldoende zorg en behandeling. Terwijl dat wel noodzakelijk is. 

De 2 jaar voorwaardelijke straf zit de man inmiddels bijna uit. Begin april 2024 komt hij dus op straat. Onbehandeld en zonder vangnet. Terwijl hij een gevaar is voor zichzelf en voor anderen. De rechtbank vindt dit zorgelijk vanwege het individuele belang van de man en het maatschappelijk belang bij het beveiligen van de samenleving.